Εδώ και πολλά χρόνια μία σημαντική μερίδα οπαδών του aor/hard/melodic rock απευθύνεται στο εξωτερικό αφενός για να βρουν και να αγοράσουν τα δισκάκια που επιθυμούν και δεν τα βρίσκουν εδώ αλλά και αφετέρου πηγαίνουν σε συναυλίες και φεστιβάλ της Ευρώπης (Sweden, Firefest, High Voltage) προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να απολαύσουν τις αγαπημένες τους μπάντες τις οποίες δύσκολα θα έβλεπαν στη χώρα μας.
Παρ’ ότι συναυλιακά έχουν βελτιωθεί τα πράματα στην Ελλάδα μιας και έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σημαντικά συγκροτήματα του χώρου (Winger, House of Lords, Aerosmith, Talisman, Τοto, Pretty Maids, Bonfire, Firehouse, Skidrow, Gun’s’n Roses κ.α) ενώ ερχομός των Bon Jovi αποτελεί ένα μεγάλο απωθημένο που mr rockwayεπιτέλους γίνεται πραγματικότητα δεν παύει κάποιοι ειδήμονες να ρίχνουν χολή για το aor/melodic rock. Αφορμή για αυτό το κείμενο μου έδωσαν τα δεκάδες mail φίλων που παραπονιόντουσαν για την αντιμετώπιση που έχει ο μελωδικός ήχος από τα ελληνικά ΜΜΕ αλλά και οι πέντε συναυλίες που ανακοινώθηκαν ότι θα δώσουν τον ερχόμενο Ιούνιο στη Μεγάλη Βρετανία τρία ιερά τέρατα του aor/hard rock, οι JOURNEY, FOREIGNER και οι STYX. Ήδη επικρατεί ένας ευχάριστος αναβρασμός στους ντόπιους κύκλους των οπαδών του aor με πολλά παιδιά να κλείνουν από τώρα εισιτήρια για αυτό το σπουδαίο γεγονός. Θα μου πείτε μα καλά τι σε έπιασε και αναφέρεσαι σε μία συναυλία που απευθύνεται σε «ειδικό κοινό» με εμπορεύσιμο ήχο; Αυτό που με εξοργίζει με όσους υποτιμούν σκόπιμα αυτές τις μπάντες είναι ότι δεν απευθύνονται ούτε σε «ειδικό κοινό» και ούτε ο εμπορικός ήχος πρέπει να ταυτίζεται με «έγκλημα» αφού έχουν αποδείξει την αξία τους με κλασσικούς δίσκους, σπουδαία και διαχρονικά τραγούδια, με επιτυχίες στους καταλόγους επιτυχιών και πλατινένιους δίσκους ενώ έχουν αναγνωρισθεί από κοινό και κριτικούς για την πολυετή προσφορά τους σε σημείο να αποθεώνονται μέχρι και σήμερα από μεγάλα μουσικά περιοδικά όπως το Classic Rock. Φυσικά δεν είναι απόλυτο ότι η εμπορική επιτυχία σημαίνει και μεγάλο συγκρότημα ή καλλιτέχνη όμως γκρουπ όπως οι JOURNEY, FOREIGNER και οι STYX δεν χρειάζονται τις πωλήσεις για να αποδείξουν πόσο μεγάλα γκρουπ είναι. Δίσκοι σαν τα “Frontiers”, “Escape”, “Crystal Ball”, “Cornerstone”, “Four”, “Double Vision” πουλάνε τρελά μέχρι και σήμερα όχι γιατί είναι εμπορικοί αλλά γιατί είναι εμπνευσμένοι, γνήσιοι και δυνατοί.
Το παράπονο όλων αυτών των παιδιών είναι ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι δήθεν δημοσιογραφικές αυθεντίες και διάσημες πένες του rock κατηγόρησαν, απαξίωσαν και κυρίως χλεύασαν με προσβλητικό τρόπο τόσο το aor, το melodic, glam rock μέχρι και το αμερικάνικο hard rock γιατί είτε γούσταραν ατάλαντες alternative περσόνες και προσπαθούσαν με την ψευτοκουλτουριάλικες αναλύσεις να «θάψουν» αναγνωρισμένα συγκροτήματα είτε υπήρχαν «ιδεολόγοι» μεταλλοκριτικοί που αντί να προβάλλουν τα όντως πολύ καλά συγκροτήματα του χώρου προεξοφλούσαν ότι η μουσική ιστορία θα προσπεράσει τις μπάντες αυτού του είδους. Δυστυχώς για όλους αυτούς το aor/melodic/hard rock επιβίωσε χάριν των πιστών οπαδών του και συνεχίζει εδώ και τέσσερις δεκαετίες με εκατομμύρια πωλήσεις, με πολλές sold out περιοδείες αλλά κυρίως με τρομερά και κλασσικά άλμπουμ από συγκροτήματα – όπως οι JOURNEY, FOREIGNER και οι STYX - που επιμένουν μέχρι και σήμερα να κυκλοφορούν αξιόλογους δίσκους, να ανεβαίνουν στη σκηνή και να τα δίνουν όλα με αποτέλεσμα να κερδίζουν νέους οπαδούς. Μπορεί η Ευρώπη να μην δέχτηκε με την ίδια ζεστασιά τις συγκεκριμένες μπάντες όπως κάποιους άλλους όμως μόνο το γεγονός ότι 35 χρόνια (και βάλε…) συνεχίζουν να ροκάρουν με τον πιο μελωδικό τρόπο, ε τότε αξίζουν τον σεβασμό μας.
ΥΓ: Ένα από τα καλά του internet ήταν ευτυχώς και η διάδοση του συγκεκριμένου είδους σε πολλούς καινούργιους rock fans οι οποίοι είχαν λάθος εικόνα από τα παραπλανητικά κηρύγματα των δήθεν ινστρουχτόρων των ΜΜΕ.
ΠΗΓΗ: www.rockway.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου