HELLOWEEN - 7 SINNERS (2010)

Με μια μικρή καθυστέρηση ήρθε η ώρα για την παρουσίαση του νέου άλμπουμ των Helloween “7 Sinners”, η ακρόαση του οποίου με έκανε να καταλάβω ότι έπρεπε να περάσει πολύ περισσότερο από μια δεκαετία και 7-8 άλμπουμ για να καθιερωθούν, και στην Andi Deris – era, στο μυαλό και του τελευταίου κολλημένου με την Kiske/Hansen εποχή ως η καλύτερη power metal μπάντα. Αποτέλεσμα, δισκάρες όπως τα “Better Than Raw”, “Master Of The Rings”, και “Time Of the Oath” να έχουν υποτιμηθεί κατάφωρα από κοινό και κριτικούς μερικά χρόνια πριν, ενώ τo πιο μέτριο τελικά, για τα δεδομένα των Helloween, “Gambling With The Devil”, να αποθεώνεται, οδηγώντας έτσι την ίδια την μπάντα σε, κατά κάποιο τρόπο, λάθος δρόμο με το φετινό “7 Sinners”. Το οποίο, επίσης, δέχεται άριστες κριτικές μέρχι τώρα από αυτούς που μέχρι πριν μερικά χρόνια δεν δεχόντουσαν τους Helloween χωρίς τον Michael Kiske στα φωνητικά.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι το “7 Sinners”είναι κακός δίσκος, άλλωστε η ιστορία έχει δείξει ότι κάτι τέτοιο είναι άτοπο σε άλμπουμ που συμμετέχει ο φοβερός Andi Deris. Το πρόβλημα είναι η αλλαγή φιλοσοφίας στο studio υλικό της μπάντας που, κατά τη γνώμη μου, επιτηδευμένα προσπαθεί να το παίξει πιο heavy metal από ότι πραγματικά είναι. Αλήθεια, ποιος χρειάζεται από τους Helloween τραγούδια σαν το “Are You Metal” ή το μέτριο speed metal του “Long Live The King”; Η μαγεία των Helloween ήταν και πρέπει να είναι οι εκπληκτικές power μελωδίες που υπήρχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Τί να πρωτοθυμηθώ; Το “Sole Survivor”; To “Falling Higher”; To “If I Could Fly”; Για να μην μιλήσω για πιο παλιά. Τραγούδια που μετά από πολλά χρόνια οι μελωδίες έχουν μείνει αθάνατες στο μυαλό μου σαν να μην πέρασε μια μέρα. Δυστυχώς το νέο άλμπουμ δεν περιέχει νέους power metal ύμνους παρά μόνο κάποια καλά κομμάτια που σαν σύνολο συνθέτουν έναν καλό νέο δίσκο που αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο από την καλή παραγωγή. Ένας ακόμα δίσκος, που σε συνδυασμό με τις εκπληκτικές κυκλοφορίες του Roland Grapow με τους Masterplan, αποδεικνύουν πόσο μεγάλο λάθος ήταν η απομάκρυνση του τελευταίου, μετά τον καλύτερο ίσως δίσκο της δεκαετίας, το “The Dark Ride”.



Τέρμα με την γκρίνια όμως και ας πάμε στα θετικά που υπάρχουν. Πρώτα απ’ όλα, σε όσους θα θέλανε τους Helloween αρκετά πιο heavy, θα εκπλαγούν σίγουρα ευχάριστα, αφού έστω και σε αυτό το ύφος, το συνθετικό επίπεδο είναι αρκετά υψηλό. Για τους φανατικούς Helloween fans, όπως εγώ, ανάμεσα σε άλλα απλά αξιόλογα τραγούδια, το εκπληκτικό “Who Is Mr. Madman” με τις φοβερές κιθάρες, η φοβερή μπαλάντα “The Smile Of The Sun”, και τα “Raise The Noise” και “If A Mountain Could Talk”, μπορούν να γίνουν άνετα αγαπημένα κομμάτια για πολλά χρόνια. Οι συνθέσεις σε σύνολο μπορεί να μην είναι επικές, το συνθετικό επίπεδο όμως γενικά είναι αρκετά υψηλό ενώ από άποψη εκτέλεσης των συνθέσεων ο πήχης έχει ανέβει πλέον πάρα πολύ ψηλά.

Για όλους τους metalheads, ανήκουν ή δεν ανήκουν στον κύκλο των φανατικών Helloween οπαδών, η ακρόαση του “7 Sinners” είναι επιβεβλημένη και, ας μου επιτραπεί, το ίδιο και η αγορά του...

7/10

Alex, πηγη: www.solidrock.gr