Είμαι σίγουρος πως οι Within Temptation γνώριζαν πολύ καλά πως ότι κι αν αποφάσιζαν να κυκλοφορήσουν θα γνώριζε αρκετή επιτυχία, αφού ο κόσμος τείνει να ακολουθεί ονόματα που γνωρίζει, ακόμα κι αν η εκάστοτε δουλειά τους δε συνδυάζεται με την απαιτούμενη ποιότητα, και οι Ολλανδοί έχουν εδραιώσει για τα καλά την εμπορική τους θέση τα τελευταία χρόνια. Το εσωτερικό δίλημμα που προκύπτει σε τέτοιες περιπτώσεις αφορά στο κατά πόσο θα πρέπει να κινηθούν εκ του ασφαλούς ή βάσει καλλιτεχνικών ανησυχιών. Οι δύο προσεγγίσεις μπορεί σε ελάχιστες περιπτώσεις να ταυτίζονται, αλλά συνήθως έχουν αντιδιαμετρικές διαφορές, αφού η πρώτη είναι η χαρά των δισκογραφικών, που επιζητούν την πεπατημένη και το εύκολο promotion, ενώ η δεύτερη πρέπει να προέρχεται τόσο από την ανάγκη του καλλιτέχνη, όσο και από την ικανότητα να τη φέρει εις πέρας.
Οι Within Temptation στη νέα τους δουλειά, "The Unforgiving", αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη δεύτερη επιλογή, έχοντας αρχικά στο μυαλό τους να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ που θα επενδύει μουσικά μια ταινία, αλλά τελικά κατέληξαν σε μια πιο «συμβιβαστική» λύση, αυτή του να συνεργαστούν με ένα σεναριογράφο και να συνθέσει μια sci-fi / comic ιστορία, πάνω στην οποία κινείται θεματικά το άλμπουμ. Αυτό θα συνοδεύεται με κάποια short films και ειδικό artwork, τα οποία είμαι σίγουρος ότι θα αποδίδουν επιπλέον διάσταση στην ακρόαση του δίσκου, όμως δεν υπάρχουν διαθέσιμα σε αυτό το promo, οπότε ας μιλήσουμε για το βασικό κομμάτι που αφορά τη μουσική του δίσκου.
Χωρίς πολλές φανφάρες και υπερ-αναλύσεις, ο δίσκος αποτελεί την επιτομή του «συμφωνικού pop metal», ισορροπώντας μεταξύ των Evanescence και των Nightwish, έχοντας όμως ξεκάθαρα δικό του χαρακτήρα. Πρώτο κύριο χαρακτηριστικό είναι πως οι Within Temptation έμειναν αφοσιωμένοι στις συνθέσεις αυτές καθ' αυτές, μιας και οι περισσότερες είναι εστιασμένες στις εύκολα αποτυπώσιμες μελωδίες και στην πλειοψηφία τους θα μπορούσαν να έχουν την προοπτική single. Παράλληλα, έδωσαν μεγάλη βάση στην παραγωγή και φυσικά στις ενορχηστρώσεις, μέσα από τις οποίες προσπαθούν να περάσουν τον soundtrackικό χαρακτήρα, ο οποίος αναφέρθηκε παραπάνω, κάτι το οποίο έχουν επιτύχει σε μεγάλο βαθμό. Τέλος, οι συνθέσεις και οι μελωδίες είναι προσαρμοσμένες στο να ενισχύουν την πολύ αναγνωρίσιμη πλέον -ακόμα κι από ανθρώπους μακριά από rock ακούσματα- φωνή της Sharon den Adel, αφού προφανώς έχουν αντιληφθεί πως αυτό είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της μπάντας.
Το άλμπουμ ξεκινάει με μια μικρή εισαγωγή, όπου η Sharon παραθέτει τις πρώτες σκέψεις του (πιθανότατα super ήρωα) πρωταγωνιστή της πλοκής, ακολουθούμενη από το "Shot In The Dark", ένα τραγούδι με εντυπωσακό refrain, που αποτελεί και την αγαπημένη μου ως τώρα σύνθεση στο δίσκο. Δυνατό και το "In The Middle Of The Night", που ακολουθεί σε πιο up tempo ρυθμούς, ενώ το single "Faster" με είχε απογοητεύσει όταν το είχα πρωτοακούσει και ακόμα δεν το θεωρώ τίποτα ιδιαίτερο, αφού θυμίζει πολύ ΗΙΜ και συγκεκριμένα πατάει πάνω στην τεχνοτροπία με την οποία διασκεύασαν το "Wicked Game". Το "Fire And Ice" είναι μια αρκετά δυναμική μπαλάντα, με ένα ακόμα εξέχον refrain που παραπέμπει σε πιο παλιές δουλειές του συγκροτήματος, ενώ το πιο «πομπώδες» "Iron" αποτελεί τη μεγαλύτερη σε διάρκεια σύνθεση του δίσκου, προσεγγίζοντας τα έξι λεπτά, και το "Where Is The Edge" συνεχίζει να μου ακούγεται το ίδιο αδιάφορο με όταν το είχα πρωτακούσει. Τα εμπορικά στοιχεία είναι πιο εμφανή στο "Sinéad", σε μια πραγματικά ιδιαίτερη σύνθεση, και η δεύτερη μπαλάντα, "Lost", είναι εξίσου καλή με την πρώτη, περιέχοντας μάλιστα ένα ωραίο solo. Το "Murder" είναι ανάμεσα σε αυτά που ξεχωρίζουν με τον έντονο soundtrack χαρακτήρα στην ενορχήστρωση και σε συνδυασμό με τα βιολιά του δυναμικού "A Demon's Fate" και την μελωδία του "Stairway To The Sky" συντελούν στο να κλείσει ο δίσκος σε υψηλό επίπεδο. Αν κάτι μου λείπει είναι ένα ντουέτο με κάποιον guest τραγουδιστή, μιας και θεωρώ τα "What Have You Done" και "Utopia" ως δύο από τις καλύτερες συνθέσεις της μπάντας και θα ήθελα να δοκίμαζαν κάτι αντίστοιχο και στο νέο άλμπουμ.
Συνολικά, το "The Unforgiving" δείχνει να αποτελεί το σωστό βήμα στην εξελικτική πορεία των Within Temptation, όντας ένα πολύ ποιοτικό άλμπουμ, που περιέχει προσεγμένη δουλειά, από μια μπάντα που δείχνει πώς να μην επαναπαύεται στα κεκτημένα. Αντιθέτως, καταφέρνει να πάει ένα μικρό βήμα μπροστά τη μουσική της, χωρίς να αφαιρεί τα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία του ήχου της, αφού οι δώδεκα συνθέσεις, με συνολική διάρκεια κάτι λιγότερο από μια ώρα, διατηρούν εύκολα αναγνωρίσιμη την ταυτότητα της μπάντας. Εν τέλει, το άλμπουμ επιτυγχάνει το σκοπό του και θεωρώ βέβαιο πως θα ικανοποιήσει στο έπακρο τους οπαδούς του συγκροτήματος, με προοπτική να προσελκύσει και αρκετούς νέους.
ΠΗΓΗ : www.rocking.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου