Πολλοστή φορά για τους Nevermore στην Αθήνα και το μόνο σίγουρο πριν την έναρξη της συναυλίας ήταν ότι το νέο Fuzz Club θα κατακλυστεί από τους φανατικούς φίλους μιας μπάντας που από ότι φαίνεται δεν θα την εγκαταλείψουν ποτέ. Η βραδιά δεν ξεκίνησε και τόσο καλά αφού η αποπνικτική ζέστη στο ισόγειο του Fuzz σε συνδυασμό με τον κακό ήχο δεν μας άφησαν να ευχαριστηθούμε τους Θεσσαλονικείς progressive/ thrash metallers Rex Mundi οι οποίοι είχαν κυκλοφορήσει πριν 3 περίπου χρόνια ένα πολύ καλό EP.
Εφτά χρόνια είχα να δω τους Nevermore ως headliners( Enemies Of Reality Tour) αφού το μέτριο “The Godless Endeavor” δεν με είχε «ψήσει» να τους δω στο Club 22 πέντε χρόνια πριν. Αυτό, σε συνδυασμό με τις πολύ μέτριες εμφανίσεις τους στα March Metal Day το 2007 και Gods Of Metal το 2006 είχαν ατονήσει το ενδιαφέρον μου για την μπάντα το οποίο όμως αναθερμάνθηκε αμέσως μετά την ακρόαση του πολύ καλού νέου άλμπουμ τους.
Αφού ανεβήκαμε στον πολύ άνετο εξώστη του μαγαζιού, οι Nevermore βγήκαν στην σκηνή με τα φοβερά “Beyond Within” και “The River Dragon Has Come” να προκαλούν ντελίριο στον κόσμο. Με τον πολύ καλό και ογκώδη ήχο, και την σχεδόν άψογη απόδοσή τους έσβησαν αμέσως τις όποιες αρνητικές σκέψεις μου είχαν δημιουργήσει οι τελευταίες φορές που τους είχα δει. Αν μάλιστα η φωνή του Dane ήταν σε καλύτερη κατάσταση τότε θα μιλάγαμε για την απόλυτη live performance. Ο Jeff Loomis μας θύμισε ότι είναι ένας από τους καλύτερους metal κιθαρίστες, ενώ ο νέος κιθαρίστας της μπάντας Attila Voros κάλυψε άψογα το κενό που υπήρχε, δίνοντας στην μπάντα τον απαραίτητο όγκο στον ήχο τους, η έλλειψη του οποίου είχε προκαλέσει αρνητικά σχόλια στο March Metal Day. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν εκπληκτική και το συνεχές stage diving έδωσε έναν ακόμα πιο pure metal χαρακτήρα στη συναυλία ο οποίος συνήθως χάνεται στα μεγάλα clubs. Το live τελείωσε με την εκπληκτική εκτέλεση του “Enemies Of Reality”, την μπάντα να μοιράζει δωρεάν μπλουζάκια στο κοινό και τον Warrel Dane να υπόσχεται ότι θα μας ξανά επισκεφτούν σύντομα στα πλαίσια της “Obsidian Conspiracy Tour”.
Και κάπου εκεί ξεκινάνε μερικές αρνητικές σκέψεις: Α)α)Πόσες φορές πρέπει να δούμε live τους Nevermore για να ακούσουμε τα πραγματικά καλά τραγούδια τους(Seed Awakening, Deconstruction, The Fault Of The Flesh π.χ. ή μία (έστω μία) έκπληξη στο setlist τους αντί για τα hit-άκια τους ξανά και ξανά? Α)β)Το “Nevermore” δεν κυκλοφόρησε ποτέ? Α)γ)Ένα τραγούδι από το “Dreaming Neon Black”. Είναι δυνατόν? Μήπως η μπάντα ακολουθεί την πεπατημένη ικανοποιώντας μόνο όσους τους γνώρισαν μέσω της τρελής προώθησης που είχαν από τον τύπο στα τέλη των nineties? Sorry από τους φίλους της μπάντας αλλά αυτό δεν είναι metal attitude, αλλά 100% mainstream. Β) Οι AC/DC πέρυσι παίξαν 2 ώρες γεμάτες και 20 τραγούδια. Οι κάθε Nevermore με τα μισά χρόνια ηλικίας γιατί παίζουν 1 ½ ώρα και 14 τραγούδια με το ζόρι? Επιτέλους, αυτή η νέα μόδα στα live πρέπει να σταματήσει.
Καλώς ή κακώς οι παραπάνω σκέψεις αντιστοιχούν στην συντριπτική μειοψηφία του κοινού και δεν μπορούν να μειώσουν αυτό το metal πάρτι που στήθηκε από τους 1000 και πλέον φίλους της μπάντας.
SETLIST:
· Beyond Within
· The River Dragon Has Come
· Your Poison Throne
· Born
· Emptiness Unobstructed
· Inside Four Walls
· Termination Proclamation
· Tomorrow Turned Into Yesterday
· This Godless Endeavor
· Heart Collector
· Encore:
· The Seven Tongues of God
· Narcosynthesis
· Encore 2:
· Obsidian Conspiracy
· Enemies of Reality
Εσκισαν οι Nevermore αλλά πολύ κακό ήχο έχει το fuzz ρε γαμώτο μου...Η φωνή του Dane μια χαρά ήταν αλλά δεν ακουγόταν λόγω της ποιότητας τους ήχου.Όπως και διάφορα σημεία σε κάποια τραγούδια ακούγονταν πολύ βαβούρα...Αλλά οι Nevermore έπαιξαν γαμάτα!!!Έσπειραν...Το μόνο μου παράπονο ήταν ο ήχος του fuzz και η μικρή διάρκεια του live...
ΑπάντησηΔιαγραφή