Δείτε ΟΛΕΣ τις νέες κυκλοφορίες για το 2011!!!

Πολλές και σημαντικές οι νέες κυκλοφορίες για το 2011
Δείτε ανα μήνα από ποια metal και hard rock συγκροτήματα αναμένουμε νέες δουλειές, σύμφωνα με το Metal Storm ( http://www.metalstorm.net )

January 2011
········ Stigma - The Undertaker EP [EP]
········ Fen - Epoch
········ Protest The Hero - TBA
········ Dead Beat Project - R'Evolution
········ Helheim - Heiðindómr Ok Mótgang
········ Ajattara - Murhat
········ Woods Of Desolation - Torn Beyond Reason
········ Born Of Osiris - TBA
········ Colosseum - Chapter 3: Parasomnia
········ Mortal Sin - TBA
01.01 Alghazanth - Vinum Intus
03.01 Process Of Guilt - The Circle
07.01 Legion Of The Damned - Descent Into Chaos
10.01 Helrunar - Sól
11.01 Axenstar - Aftermath
12.01 myGRAIN - Mygrain
12.01 Onslaught - Sounds Of Violence
12.01 Ordog - Remorse
12.01 Stratovarius - Elysium
14.01 Theatres Des Vampires - Moonlight Waltz
14.01 Belphegor - Blood Magick Necromance
17.01 Defiled - In Crisis
17.01 Magnum - The Visitation
17.01 Iskald - The Sun I Carried Alone
17.01 Silent Stream Of Godless Elegy - Návaz
18.01 Boris - Live In Japan [DVD]
19.01 Power Quest - Blood Alliance
21.01 Sirenia - The Enigma Of Life
21.01 Overdrive - Angelmaker
21.01 Appearance Of Nothing - All Gods Are Gone
21.01 Infinity Overture - The Infinite Overture Pt. 1
21.01 Skanners - Factory Of Steel
21.01 Diabolical - Ars Vitae
25.01 Ulcerate - The Destroyers Of All
25.01 Bruce Lamont - Feral Songs For The Epic Decline
26.01 Dreamshade - What Silence Hides
26.01 Hibria - Blind Ride
28.01 Falkenbach - Tiurida
28.01 Battlelore - Doombound
28.01 Macabre - Grim Scary Tales
28.01 Six Feet Under - Wake The Night! Live In Germany [DVD]

February 2011
········ Virus - The Agent That Shapes The Desert
········ Avantasia - TBA [DVD]
········ Blind Stare - TBA
········ Moonsorrow - TBA
········ Izegrim - Code Of Consequences
········ Textures - TBA
········ Pestilence - Doctrine
········ Norther - Circle Regenerated
········ Paradox - TBA
········ Angizia - Kokon. Ein schaurig-schönes Schachtelstück
········ ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead - Tao Of The Dead
········ Symphony X - TBA
········ Shining - VII - Född Förlorare
········ Thunderbolt - Dung Idols
········ Golden Dawn - Return To Provenance
01.02 Abysmal Dawn - Leveling The Plane Of Existence
01.02 Lazarus A.D. - Black Rivers Flow
01.02 Stryper - The Covering
01.02 Adyta - Katarsis [EP]
04.02 Bullet - Highway Pirates
04.02 Korpiklaani - Ukon Wacka
04.02 Omnium Gatherum - New World Shadows
07.02 Vreid - V
07.02 Earth - Angels Of Darkness, Demons Of Light I
08.02 Crowbar - Sever The Wicked Hand
09.02 Kypck - Nizhe
11.02 Dalriada - Ígéret
14.02 The Project Hate MCMXCIX - Bleeding The New Apocalypse (Cum Victriciis In Manibus Armis)
14.02 Ava Inferi - Onyx
14.02 Dornenreich - Flammentriebe
14.02 Lifelover - Sjukdom
14.02 Cauldron - Burning Fortune
15.02 As Blood Runs Black - Instinct
15.02 Deicide - To Hell With God
15.02 Neuraxis - Asylon
15.02 Ralf Scheepers - Scheepers
15.02 Blackguard - TBA
15.02 Mindflow - With Bare Hands
18.02 Destruction - Day Of Reckoning
18.02 Long Distance Calling - Long Distance Calling
21.02 Michael Monroe - TBA
22.02 Devildriver - Beast
22.02 Darkest Hour - The Human Romance
22.02 Necronoclast - Ashes
22.02 Maruta - Forward Into Regression
22.02 Evergrey - Glorious Collision
23.02 Scarpoint - The Mask Of Sanity
23.02 Deadlock - Bizarro World
23.02 Turisas - Stand Up And Fight
25.02 Mercenary - Metamorphosis
25.02 Voodoo Circle - Broken Heart Syndrome
25.02 Jag Panzer - The Scourge Of The Light
25.02 In Extremo - Sterneneisen
25.02 Visions Of Atlantis - Delta
25.02 Serenity - Death & Legacy
25.02 Before The Dawn - Deathstar Rising
25.02 Assassin - Breaking The Silence
25.02 Imperia - TBA
25.02 Die Apokalyptischen Reiter - Moral & Wahnsinn
25.02 One Man Army And The Undead Quartet - The Dark Epic...
25.02 ColdSpell - Out From The Cold
25.02 Stormwarrior - Heathen Warrior
25.02 Shakra - Back On Track
28.02 Ixion - To The Void
28.02 Heavenwood - Abyss Masterpiece

March 2011

········ Arakain - Homo Sapiens
········ The Haunted - Unseen
········ Iced Earth - Festivals Of The Wicked [DVD]
········ Highland Glory - Twist Of Faith
········ Krux - TBA
········ The Faceless - TBA
········ Anthrax - Worship Music
········ Saxon - TBA
········ Vengeful - TBA
········ Wisdom - TBA
········ Nervecell - TBA
········ Blotted Science - TBA [EP]
········ Whiplash - TBA
········ By Night - Sympathy For Tomorrow
········ Ramesses - Possessed By The Rise Of Magik
········ XIV Dark Centuries - TBA
········ Within Temptation - The Unforgiving
········ Becoming The Archetype - Celestial Completion
········ Wolfchant - Call Of The Black Winds
········ Myrath - TBA
········ Sinergy - Sins Of The Past
········ Between The Buried And Me - TBA [EP]
········ Draconian - TBA
········ In Solitude - TBA
········ Crimfall - TBA
········ Pagan's Mind - TBA
········ Arafel - For Battles Once Fought
········ Blackfield - Blackfield III
········ Divinefire - Eye Of The Storm
········ Paragon - TBA
········ Whitesnake - Forevermore
········ Sonata Arctica - TBA [DVD]
········ Farmakon - Syan
········ Autopsy - Macabre Eternal
········ Requiem - Within Darkened Disorder
········ Blood Stain Child - TBA
········ Cavalera Conspiracy - Blunt Force Trauma
········ Toxic Holocaust - TBA
········ Yggdrasil - TBA
········ OSI - TBA
········ Obscura - Omnivium
········ Savage Messiah - TBA
01.03 Weedeater - Jason... The Dragon
03.03 Prey For Nothing - Against All Good And Evil
04.03 Varg - Wolfskult
04.03 Grave Digger - Ballad Of Mary [EP]
04.03 Agnostic Front - TBA
07.03 Grave Digger - The Clans Are Still Marching [DVD]
08.03 Children Of Bodom - Relentless Reckless Forever
09.03 Artillery - My Blood
21.03 Ommatidia - In This Life, Or The Next
21.03 Rotten Sound - Cursed
25.03 Wizard - Of Wariwulfs And Bluotvarwes
25.03 Kampfar - Mare
25.03 Illdisposed - TBA
25.03 Midnattsol - The Metamorphosis Melody
28.03 Vicious Rumors - Razorback Killer
29.03 Amon Amarth - Surtur Rising
29.03 Dredg - TBA

April 2011

········ Believer - TBA
········ Pentagram - Last Rites
········ Vektor - TBA
········ Samael - Lux Mundi
········ While Heaven Wept - Fear Of Infinity
········ Anger As Art - Hubris, Inc (Working Title)
········ Stargazery - Eye On The Sky
········ The Gates Of Slumber - TBA
········ Saturnus - TBA
········ Inevitable End - The Oculus
········ Damned Spirits' Dance - Where Is Home? [EP]
········ Fuck The Facts - Die Miserable
········ ETHS - TBA
········ Deceased - Surreal Overdose [EP]
········ Amaranthe - TBA
········ Iced Earth - TBA
········ Necrophagia - Deathtrip 69
········ Primordial - TBA
········ Holy Moses - TBA
········ Leaves' Eyes - TBA
········ Rhapsody Of Fire - From Chaos To Eternity
········ Vomitory - Opus Mortis VIII
········ Biohazard - TBA
········ The Soulless - TBA
········ Demonical - Death Infernal
········ Dragonland - TBA
········ Tracedawn - TBA
········ Medeia - Abandon All
01.04 Saltatio Mortis - Wild Und Frei [DVD]
15.04 The Poodles - Performocracy
18.04 Septicflesh - TBA
18.04 Benighted - TBA
29.04 Lake Of Tears - Illwill

May 2011

········ Wolf - Legions Of Bastards
········ Symfonia - TBA
········ Enid - TBA
········ Post Traumatic Stress Disorder - A Sense Of Decay
········ Gorguts - TBA
········ Eden Weint Im Grab - TBA
········ Devin Townsend - Deconstruction
········ Arch Enemy - TBA
········ Channel Zero - TBA
········ Pain - TBA
········ A Storm Of Light - As The Valley Of Death Becomes Us, Our Silver Memories Fade
········ Devin Townsend - Ghost
20.05 Hammerfall - TBA
20.05 U.D.O. - Rev Raptor

June 2011
········ Defender - TBA
········ Wormrot - Dirge
········ Panzerchrist - Regiment Ragnarok
········ Anterior - TBA
········ Echoterra - TBA
········ Unearth - TBA
········ Summoning - TBA
········ Powerwolf - TBA
········ Virgin Black - Requiem - Pianissimo
········ Absu - Abzu
········ Carpathian Forest - Universal Evil
········ Tool - TBA
········ Pegazus - TBA
········ Imagika - TBA
········ Venom - TBA
········ Anaal Nathrakh - TBA
········ Wyrd - Death Of The Sun
········ Exumer - TBA
········ In Flames - TBA
········ Adagio - TBA
········ Impiety - Worshippers Of The Seventh Tyranny
········ Thurisaz - The Cimmerian Years
········ Exhumed - All Guts, No Glory
········ Avian - Midnight At The Tower
········ Scelerata - TBA
········ Kiss - TBA
········ Communic - TBA

July 2011
········ Armory - Empyrean Realms

August 2011
········ Gorod - Transcendence [EP]
········ Nightwish - TBA

September 2011
········ Vader - Return To The Morbid Reich (working title)
········ Desdemona - TBA
02.09 Saltatio Mortis - Sturm aufs Paradies

October 2011
········ Hatesphere - TBA
········ Opeth - TBA
November 2011
········ Serpentcult - Raised By Wolves
········ Be'lakor - TBA

December 2011
········ Morbid Angel - TBA
········ Sepultura - TBA
········ Sabaton - Live At The Front [DVD]
········ Ram-Zet - TBA
········ Frostmoon Eclipse - The End Stands Silent
········ Asphyx - Deathhammer
········ Daylight Dies - TBA
········ Enthrallment - TBA
········ Negură Bunget - Poartă De Dincolo [EP]
········ Forever Slave - TBA
········ Profane Omen - TBA
········ The Devil Wears Prada - TBA
········ Ex Deo - Caligula
········ 40 Watt Sun - The Inside Room
········ Ruthless - TBA
········ Winds Of Plague - TBA
········ Xerath - TBA
········ The Spektrum - TBA
········ Fjoergyn - Monument Ende (Working Title)
········ Crystallion - TBA
········ Dark Forest - Land Of The Evening Star
········ Warrior Soul - TBA
········ Cloudscape - New Era
········ Psycroptic - TBA
········ Witheria - Vanishing Order
········ Uriah Heep - TBA
········ DragonForce - TBA
········ Eclipse Hunter - Unlimited Edition
········ As You Drown - TBA
········ Shadowside - TBA
········ Konkhra - TBA
········ Full Force - TBA
········ Gorgoroth - TBA
········ Queens Of The Stone Age - TBA
········ Suidakra - Book Of Dowth
········ As We Fight - Rockcore [Working Title]
········ Aisling - Karst
········ Cerebral Bore - TBA
········ Sanctity - TBA
········ Coldworker - TBA
········ Omen - Hammer Damage
········ Einherjer - TBA
········ Demonoid - TBA
········ The Kovenant - Aria Galactica
········ Empyrean Sky - Extending The Tangent
········ Kauan - Kuu..
········ Rush - Clockwork Angels
········ Necrophagist - TBA
········ Amaseffer - When The Lions Leave Their Den
········ Persuader - The Fiction Maze
········ Lizzy Borden - TBA
········ Arkona - TBA
········ Moonspell - TBA
········ Lunatica - TBA
········ Taake - TBA
········ Virrasztók - TBA
········ Falconer - Armod
········ Waylander - TBA
········ Finntroll - TBA [DVD]
········ Trouble - The Dark Riff [Working Title]
········ Wintersun - Time
········ Rammstein - TBA [Compilation]
········ Poisonblack - Lead & Roll Vol. 5 [Working Title]
········ All Shall Perish - TBA
········ Death Breath - TBA
········ Coronatus - TBA
········ Toxik - TBA
········ Thine Eyes Bleed - TBA
········ Insomnium - TBA
········ Diablo Swing Orchestra - TBA
········ Megadeth - TBA
········ Virus IV - TBA
········ To/Die/For - TBA
········ Sinate - TBA
········ Elysian Blaze - Blood Geometry
········ Control Denied - When Man And Machine Collide
········ Satyricon - TBA
········ Devin Townsend - Z²
········ Achyronthia - Echoes Of Brutality
········ Machine Head - TBA
········ L'Esprit Du Clan - Chapitre V - TBA
········ My Dying Bride - Evinta [Compilation]
········ Delain - TBA
········ Blood Ceremony - TBA
········ Jesu - TBA
········ Nothnegal - TBA
········ Woods Of Ypres - Woods V: You Were The Light
········ Agathodaimon - In Darkness (working Title)
········ Marionette - TBA
········ Secrets Of The Moon - Seven Bells
········ Ark - Aradiokaos
········ Argus - Boldly Stride The Doomed
········ Monolithe - Monolithe III
········ Anata - TBA
········ Haggard - TBA
········ Amorphis - TBA
········ Stormwarrior - If It's Not In Your Bloode... You Will Never Understande! [DVD]
········ Waning - The Human Condition
········ Cult Of Luna - TBA
········ Outcast - TBA
········ Memoira - TBA
········ Rumpelstiltskin Grinder - TBA
········ The Wounded - Hail To The King
········ Ulver - Critical Geography
········ Chaostar - TBA
········ Unshine - TBA
········ Gallhammer - TBA

2012
········ Riverside - TBA

January 2012
········ Eternal Tears Of Sorrow - TBA

December 2012
········ Slipknot - TBA
12.12 Eternal September - Your Computer Lies

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΟΥ AOR

Εδώ και πολλά χρόνια μία σημαντική μερίδα οπαδών του aor/hard/melodic rock απευθύνεται στο εξωτερικό αφενός για να βρουν και να αγοράσουν τα δισκάκια που επιθυμούν και δεν τα βρίσκουν εδώ αλλά και αφετέρου πη­γαί­νουν σε συναυλίες και φεστιβάλ της Ευρώπης (Sweden, Firefest, High Voltage) προσπαθώντας με αυτό τον τρό­πο να απολαύσουν τις αγαπημένες τους μπάντες τις οποίες δύσκολα θα έβλεπαν στη χώρα μας.

Παρ’ ότι συναυλιακά έχουν βελτιωθεί τα πράματα στην Ελλάδα μιας και έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σημαντικά συγκροτήματα του χώρου (Winger, House of Lords, Aerosmith, Talisman, Τοto, Pretty Maids, Bonfire, Firehouse, Skidrow, Gun’s’n Roses κ.α) ενώ ερχομός των Bon Jovi αποτελεί ένα μεγάλο απωθημένο που mr rockwayε­πι­τέ­λους γίνεται πρα­γμα­τι­κό­­τη­­τα δεν παύει κά­ποιοι ει­δή­­μο­­νες να ρίχνουν χο­λή για το aor/melodic rock. Αφορμή για αυτό το κείμενο μου έδωσαν τα δεκάδες mail φίλων που πα­ρα­πο­νιό­ντου­σαν για την α­ντι­με­τώ­πι­ση που έχει ο με­λω­δι­κός ήχος από τα ελ­­λη­­νι­­κά ΜΜΕ αλλά και οι πέντε συ­­ναυ­­λίες που ανακοινώθηκαν ότι θα δώσουν τον ερχόμενο Ιούνιο στη Μεγάλη Βρετανία τρία ιερά τέρατα του aor/hard rock, οι JOURNEY, FOREIGNER και οι STYX. Ήδη επικρατεί ένας ευχάριστος αναβρασμός στους ντόπιους κύκλους των οπαδών του aor με πολλά παιδιά να κλείνουν από τώρα εισιτήρια για αυτό το σπουδαίο γεγονός. Θα μου πείτε μα καλά τι σε έπιασε και αναφέρεσαι σε μία συναυλία που απευθύνεται σε «ειδικό κοινό» με εμπορεύσιμο ήχο; Αυτό που με εξοργίζει με όσους υποτιμούν σκόπιμα αυτές τις μπάντες είναι ότι δεν απευθύνονται ούτε σε «ειδικό κοινό» και ούτε ο εμπορικός ήχος πρέπει να ταυτίζεται με «έγκλημα» αφού έχουν αποδείξει την αξία τους με κλασσικούς δίσκους, σπουδαία και διαχρονικά τραγούδια, με επιτυχίες στους καταλόγους επιτυχιών και πλατινένιους δίσκους ενώ έχουν αναγνωρισθεί από κοινό και κριτικούς για την πολυετή προσφορά τους σε σημείο να αποθεώνονται μέχρι και σήμερα από μεγάλα μουσικά περιοδικά όπως το Classic Rock. Φυσικά δεν είναι απόλυτο ότι η εμπορική επιτυχία σημαίνει και μεγάλο συγκρότημα ή καλλιτέχνη όμως γκρουπ όπως οι JOURNEY, FOREIGNER και οι STYX δεν χρειάζονται τις πωλήσεις για να αποδείξουν πόσο μεγάλα γκρουπ είναι. Δίσκοι σαν τα “Frontiers”, “Escape”, “Crystal Ball”, “Cornerstone”, “Four”, “Double Vision” πουλάνε τρελά μέχρι και σήμερα όχι γιατί είναι εμπορικοί αλλά γιατί είναι εμπνευσμένοι, γνήσιοι και δυνατοί.

Το παράπονο όλων αυτών των παιδιών είναι ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες οι δήθεν δημοσιογραφικές αυθεντίες και διάσημες πένες του rock κατηγόρησαν, απαξίωσαν και κυρίως χλεύασαν με προσβλητικό τρόπο τόσο το aor, το melodic, glam rock μέχρι και το αμερικάνικο hard rock γιατί είτε γούσταραν ατάλαντες alternative περσόνες και προσπαθούσαν με την ψευτοκουλτουριάλικες αναλύσεις να «θάψουν» αναγνωρισμένα συγκροτήματα είτε υπήρχαν «ιδεολόγοι» μεταλλοκριτικοί που αντί να προβάλλουν τα όντως πολύ καλά συγκροτήματα του χώρου προεξοφλούσαν ότι η μουσική ιστορία θα προσπεράσει τις μπάντες αυτού του είδους. Δυστυχώς για όλους αυτούς το aor/melodic/hard rock επιβίωσε χάριν των πιστών οπαδών του και συνεχίζει εδώ και τέσσερις δεκαετίες με εκατομμύρια πωλήσεις, με πολλές sold out περιοδείες αλλά κυρίως με τρομερά και κλασσικά άλμπουμ από συγκροτήματα – όπως οι JOURNEY, FOREIGNER και οι STYX - που επιμένουν μέχρι και σήμερα να κυκλοφορούν αξιόλογους δίσκους, να ανεβαίνουν στη σκηνή και να τα δίνουν όλα με αποτέλεσμα να κερδίζουν νέους οπαδούς. Μπορεί η Ευρώπη να μην δέχτηκε με την ίδια ζεστασιά τις συγκεκριμένες μπάντες όπως κάποιους άλλους όμως μόνο το γεγονός ότι 35 χρόνια (και βάλε…) συνεχίζουν να ροκάρουν με τον πιο μελωδικό τρόπο, ε τότε αξίζουν τον σεβασμό μας.

ΥΓ: Ένα από τα καλά του internet ήταν ευτυχώς και η διάδοση του συγκεκριμένου είδους σε πολλούς καινούργιους rock fans οι οποίοι είχαν λάθος εικόνα από τα παραπλανητικά κηρύγματα των δήθεν ινστρουχτόρων των ΜΜΕ.

ΠΗΓΗ: www.rockway.gr

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!! - ΝΕΟ E.P. για τους GRAVE DIGGER με συμμέτοχη της DORO, το Μάρτιο 2011

"THE BALLAD OF MARY"
θα ονομάζεται το νέο E.P. των Γερμανών Grave Digger, με συμμετοχή της θεάς του metal Doro Pesch,
και του HANSI KÜRSCH (Blind Guardian) ο οποίος θα συμμετέχει στο κομμάτι REBELLION 2010. Επίσης θα περιλαμβάνει το κομμάτι THE BALLAD OF MARY 2010 unplugged, και άλλες εκπλήξεις!
Θα κυκλοφορήσει το Μάρτιο του 2011...

DARKING - "Sons of Steel" 2010

Παλι με ιταλικο group θα ασχοληθουμε κι εδω.Οι DARKING κινουνται στο χωρο του καθαρου heavy metal και εχουν συνθεσει και μας παρουσιαζουν 8 κομματια γεματα δυναμη και ενταση.
Το βαρος σε ολα τα κομματια πεφτει στις κιθαρες κυριως,οπου εχουν τον πρωτο ρολο.Καταφερνουν και ανταποκρινονται ικανοποιητικοτατα,με γρηγορα και στακατα riffs,και σε συνδυασμο με τα γεματα drums,με το βαθυ μπασο και με τα αξιολογα φωνητικα δινουν ενα πολυ μεστο αποτελεσμα.
Κι εδω οι επιρροες απο το metal της χρυσης δεκαετιας του 80 ειναι πασιφανεις,αλλα κανεναν δε χαλαει κατι τετοιο νομιζω...το θεμα εξαλλου ειναι να μην αντιγραφεις και να μην αναμασας τα ιδια και τα ιδια,δεν εχουμε την απαιτηση ολα τα στοιχεια να ειναι μοναδικα και πρωτοπορα...
Συνολικα προκειται για μια πολυ καλη δουλεια που μπορει να μην κανει τη διαφορα αλλα δεν ειναι και αναλωσιμη...

ΠΗΓΗ: www.rockoverdose.gr

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!! - Ο Jörg Michael των Stratovarius επιστρέφει στην δράση

Ευχάριστα τα νέα που μας έρχονται από το στρατόπεδο των Stratovarius, καθώς όπως φαίνεται η κατάσταση της υγείας του Jörg Michael βαίνει προς το καλύτερο. Η επέμβαση για τον όγκο που βρέθηκε στον θυρεοειδή του έγινε πριν 6 βδομάδες και το πρώτο στάδιο της θεραπείας που την ακολούθησε, έχει ήδη ολοκληρωθεί, αν και υπάρχουν ακόμα μερικά «υπολείμματα» του όγκου, τα οποία και θα αντιμετωπιστούν με νέα θεραπεία σε 4 μήνες από τώρα. Το σημαντικό, όμως είναι, πως ο drummer των Φιλανδών αισθάνεται ήδη τόσο καλά ώστε να επιστρέψει στην ενεργό δράση με το συγκρότημά του από το νέο έτος, πράγμα που σημαίνει πως θα βρίσκεται πίσω από το drum kit στις συναυλίες που θα δώσουν οι Stratovarius μαζί με τους Helloween στην χώρα μας στα τέλη του Ιανουαρίου! Θυμίζουμε πως για το πρώτο σκέλος της περιοδείας, αντικαταστάτης του Michael ήταν ο συμπατριώτης του, Alex Landenburg των Mekong Delta/Axxis/At Vance.

Hard Rock Hell IV - Pontin’s, Prestatyn, Βόρεια Ουαλία 02/12/2010 - LIVE REPORT

Τα καλύτερα μαγαζιά βρίσκονται στην κόλαση… Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω, όσες φορές κι αν χρειαστεί. Ακόμα κι αν η κόλαση ήταν φέτος παγωμένη εξαιτίας του πολικού ψύχους στη Μεγάλη Βρετανία… Το Rockpages βρέθηκε για δεύτερη συνεχή φορά στο Prestatyn, χωριό της Βόρειας Ουαλίας, και παρακολούθησε από κοντά ένα από τα πιο οργανωμένα φεστιβάλ του κόσμου! Η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας της συγκεκριμένης διοργάνωσης είναι για βραβείο. Δεν υπάρχει άλλο φεστιβάλ που να σου δίνει τη δυνατότητα να μείνεις μέσα στο χώρο του! Ο Duff Batye και η φοβερή και τρομερή ομάδα του έχουν δημιουργήσει ένα φεστιβάλ, για το οποίο μιλάει με ενθουσιασμό πολύς κόσμος και θα μιλήσει σύντομα ακόμα περισσότερος. Αυτό φαίνεται καθαρά άλλωστε… Από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν, από την πληρότητα, από την εν γένει κατάσταση, από τον επίλογο αυτού εδώ του κειμένου που διαβάζετε.
 

Αντί προλόγου

Οφείλουμε να ξεκινήσουμε το «οδοιπορικό» μας με ένα ευχαριστώ και μία συγνώμη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διοργανωτές που φρόντισαν για όλα, ακόμα και τη διαμονή μας (και τη διατροφή μας!). Μία μεγάλη συγνώμη σε όλα τα συγκροτήματα και καλλιτέχνες που δεν προλάβαμε ή δεν μπορέσαμε να δούμε, λόγω χρόνου, συνεντεύξεων και λοιπών υποχρεώσεων. Οφείλουμε επίσης να τονίσουμε πως το φετινό φεστιβάλ φιλοξενεί – για πρώτη φορά στην ιστορία του – μια Ελληνική μπάντα! Οι Elysion ταξίδεψαν μέχρι την κόλαση λοιπόν και πέρασαν καταπληκτικά! Περιγραφές και λεπτομέρειες καθώς και η απαραίτητη συνέντευξη θα ακολουθήσουν σύντομα. Εμείς, απλά, αισθανθήκαμε πολύ περήφανοι για αυτά τα παιδιά και χαμογελούσαμε όποτε κάποιος ξένος μας μιλούσε με ενθουσιασμό για αυτό το συγκρότημα που έφυγε από τη σκηνή καταχειροκροτούμενο…

Πρόλογος, επίλογος, κείμενα πρώτης ημέρας : Κώστας Κούλης

Κείμενα δεύτερης ημέρας : Νίκος Αστυφίδης

Φωτογραφίες : Νίκος Αστυφίδης, Κώστας Κούλης

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου

Δυστυχώς, φέτος δεν μπορέσαμε να δούμε την πρώτη ημέρα του φεστιβάλ, την Πέμπτη δηλαδή, η οποία είναι η περίφημη warm-up day. Αναφέρουμε όμως όλες τις μπάντες που έπαιξαν γιατί έτσι πρέπει! Ξεκίνημα λοιπόν, στη σκηνή 3, αυτή που φιλοξενείται μέσα στην Pub “Queen Victoria”, μέσα πάντα στο χώρο του Pontin’s. Στις πέντε το απόγευμα ανεβαίνουν οι Rock Disco. Ακολουθούν οι Blind Ambition, οι Gypsy Pistoleros και οι Virgin Marys. Στη συνέχεια ο κόσμος κατευθύνεται προς τη σκηνή 2, με τους Krusher να ανοίγουν γύρω στις επτά και μισή. Έπονται οι Dumpy’s Rust Nuts, οι 9xDead (δεν το έψαξα αν πρόκειται για κάποια εμφάνιση-έκπληξη των 15xDead ή άλλο σχήμα), οι βετεράνοι του NWOBHM Tigertailz, οι Gentlemans Pistols, οι Attica Undercover (ή αλλιώς οι Attica Rage με τρελό setlist για απόψε), οι The Slide και κλείσιμο με τους Krusher τις πρώτες πρωινές ώρες!

Η Παρασκευή ξεκινάει από νωρίς. Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε εδώ ότι, όπως πάντα, το φεστιβάλ έχει κι ένα θέμα. Φέτος φέρει τον τίτλο «Πειρατές του Prestatyn» και την παράσταση κλέβουν οι κύριοι και οι κυρίες με κοστούμια εποχής και λοιπές εξτραβαγκάνζες. Το μεσημέρι και η σκηνή 3 υποδέχονται τους The Black Lights και η μέρα συνεχίζει με Toadstool, Liberty Lies και The Scutty Neighbors. Όταν μπαίνω στην Pub, παίζουν οι 15xDead, οι οποίοι διαθέτουν την οργή των Metallica και τον τσαμπουκά των νιάτων και της δίψας για καλή παράσταση. Είδα αρκετό κόσμο να χτυπιέται, ο οποίος κόσμος συνέχισε το κοπάνημα όταν οι Belligerence ανέβηκαν και αυτοί στη σκηνή. Καρφάτα riff και βάρβαρα φωνητικά από τους νεαρούς Βρετανούς, οι οποίοι έχουν κυκλοφορήσει τη δουλειά τους μόνοι τους, φτιάχνοντας τη δική τους εταιρεία! Δυνατή μουσική, Μέταλ και όχι μόνο, με μπρουτάλ δείκτες και δεμένη ενορχήστρωση.

Η σκηνή 2 ξεκινάει γύρω στις τρεις το απόγευμα, με τους Άγγλους HardRockάδες Die So Fluid και συνεχίζει με τους The Plight, την Ροκ-και-πέρα μπάντα από το Leeds. Ακολουθούν οι Starseed, ένα σχήμα το οποίο ξεκίνησε από τη Νότια Αφρική, μετακόμισε όμως στο Λονδίνο και παίζει μελωδικό Ροκ. Συνέχεια με τους Enforcer, τον Μέταλ οδοστρωτήρα από τη Σουηδία και από κει περνάμε στους Evil Scarecrow από το Nottingham, ένα σχήμα που χαρακτηρίζεται σαν Parody Metal… Ομολογώ ότι δεν πρόλαβα να τους δω, άρα δεν θα ήθελα να γράψω κάτι από το κεφάλι μου. Κοντεύει οκτώ η ώρα και πάνω στη σκηνή βρίσκονται οι Άγγλοι Furyon, γεμάτοι δυναμικό μελωδικό Μέταλ. Οι Raising Sand, από το Λονδίνο, με το Punk/Rock και τα γρεζάτα γυναικεία φωνητικά δίνουν τη σκυτάλη στους Καναδούς Kobra And The Lotus και η φωνή της Brittany δονεί τα πάντα! Εντελώς Μέταλ φωνή, απίστευτο βιμπράτο (εντελώς φυσικό, όπως μας είπε και η ίδια) και πάρτε και μια διασκευή στο “Ace of spades”!

Hardcore Superstar! Οι Σουηδοί είναι παρόντες και η γιορτή ξεκινάει. Φοβερό και τρομερό show και πραγματικά κρίμα που έπεσαν πάνω στους Airbourne… Συνέχεια με τους βάναυσους Rocker που ακούνε στο όνομα JettBlack, για να ακολουθήσουν οι Blackstar Whiskey από τη Florida των ΗΠΑ, με πολύ Ροκιά και ένα άλμπουμ που αναμένεται εναγωνίως. Τη μέρα κλείνουν οι Λονδρέζοι Pythia, Μέταλ μπάντα με την Emily Ovenden στη φωνή.

Πάμε και στη μεγάλη σκηνή, τι λέτε; Πρώτο «όχημα» για απόψε οι Diamond Head. Ναι, η ζωή χωρίς τον Sean Harris είναι πολύ ωραία και ο Nick Tart φροντίζει τέλεια για αυτό. Ωραία φωνή, αποδίδει άψογα παλιά και νέα. Ο αρχηγός, ο Brian Tatler φυσικά, δεσπόζει πάνω στη σκηνή και οδηγεί την μπάντα, η οποία ξεκινάει με το “Play it loud”! Ακολουθούν διάφορες μελωδίες, γίνεται χαμός με το “It’s electric”, επίλογος με το “Am I evil?” και οι τύποι τα σπάνε! Ακολουθούν οι μεγάλοι FM, με τις μελωδικές, AORικές και όχι μόνο φόρμες, τον άψογο ήχο και τα τέλεια δεύτερα φωνητικά. Ομολογώ ότι έπαθα με τις φωνές τους. Ναι, έπαιξαν και το “That girl” (το έχουν διασκευάσει και οι Maiden), ενώ η διασκευή τους στο “I heard it through the grapevine” του Marvin Gaye ήταν απλά απολαυστική. Έπονται οι UFO, με τον θανατηφόρο Vinnie Moore να χαλάει κόσμο… Το κοινό τρελαίνεται με τα “Love to love” και “Doctor Doctor”, η μπάντα κλείνει με το “Shoot shoot” και από το καλό περνάμε στο άλλο καλό! Uriah Heep, μία μπάντα που δεν χορταίνουμε να βλέπουμε στη σκηνή! Τρομερή εμφάνιση και άψογος ήχος και ο Mick Box ξανθός! Γιατί, καλέ; Με τα απανωτά “Look at yourself”, “July morning”, “Easy livin’” και “Sunrise” δεν νομίζω να υπήρχε έστω και ένας που να ήθελε κάτι παραπάνω.

Γύρω στις δέκα βγαίνουν στη σκηνή οι Airbourne, οι οποίοι, σύμφωνα με το πρόγραμμα, εκτελούν χρέη headliner. H τετράδα εμφανίζεται μέσα σε πανζουρλισμό, ενώ το στυλ της παραπέμπει άμεσα στη δεκαετία του ’80. Λυσσαλέο χτύπημα και βαρβάτο Ροκ. Ο ήχος είναι πολύ δυνατός και η μπάντα τα διαλύει όλα. Ο Joel είναι για απόψε ο δικός μας Angus! Γυμνός από τη μέση και πάνω, λέει ιστορίες, τραγουδάει, σολάρει, αστειεύεται, αδειάζει ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, ανοίγει κουτάκια μπύρας χτυπώντας τα στο κεφάλι του! Οι Αυστραλοί δίνουν ένα τρομερό show και το κοινό συμμετέχει με περισσή ενέργεια. Στη συνέχεια ανεβαίνουν στη σκηνή οι Skid Row και μας σερβίρουν μερικά από τα καλύτερα Ροκ τραγούδια που έχουμε ακούσει. “18 and life”, “I remember you”, “Monkey business”, “Slave to the grind”, “Youth gone wild” (encore) και όχι μόνο. O Rachel Bolan βγαίνει μπροστά και η μπάντα παίζει το “Psycho Therapy” (διασκευή Ramones), με τον Rachel στη φωνή – και το μπάσο φυσικά! Στο μεταξύ, ο ένας εκ των κιθαριστών, Scotty Hill, παθαίνει ένα στραπάτσο και χτυπάει το πόδι του. Η μπάντα βέβαια συνεχίζει να παίζει και μετά το τέλος του set, ο κιθαρίστας πάει στο νοσοκομείο!

Τελευταίοι στη μεγάλη σκηνή οι Fatal Smile. Ωραία μπάντα, την έχω δει μερικές φορές στο παρελθόν, είναι πάντα εντυπωσιακή. Με καινούργιο drummer και μερικά φονικά τραγούδια, οι Σουηδοί – αν και ταλαιπωρήθηκαν στη διαδρομή για εδώ – φροντίζουν να διασκεδάσουν όλους αυτούς τους σκληροτράχηλους Ροκάδες που μένουν στις θέσεις τους μέχρι τις δύο παρά. Όπως γράψαμε και πιο πάνω βέβαια, η Παρασκευή πήρε και δύο και κάτι ώρες από το Σάββατο για να μπορέσει να φιλοξενήσει όλες αυτές τις μπάντες.  

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου

Το Σάββατο ξημέρωσε σε μια μουσκεμένη Ουαλία, έχοντας ανανεώσει τις δυνάμεις μας ώστε να αντεπεξέλθουμε στη κόλαση της δεύτερης ημέρας. Το πρόγραμμα πολύ φορτωμένο από νωρίς, όμως ο απώτερος σκοπός μας ήταν να περάσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα, κάτι το οποίο και πράξαμε.

Πρώτο συγκρότημα που μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε επί σκηνής οι Enuff 'Z' Nuff οι οποίοι εμφανίστηκαν στη Glam, Sleaze 'N' Thrash stage. Το κοινό που είχε συγκεντρωθεί έδειχνε να γνωρίζει πολύ καλά κομμάτια όπως “Saturday, Baby Loves You, Right By Your Side”. Με λίγα λόγια μας χάρισαν ένα setlist με μόνο επιτυχίες τους, αποχαιρετώντας μας μετά από εξήντα περίπου λεπτά με τα “Fly High Michelle και New Thing”.

Συνέχεια με L.A. Guns και ο Phil Lewis με τη παρέα του κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή και ξεκινούν χωρίς καθυστερήσεις με τα “Electric Gypsy, Bitch is Back”. Πραγματικά μου έκανε τρομερή εντύπωση η κοινωνικότητα και η ενέργεια του συγκροτήματος. Η αλητεία του Sunset Strip δεν φεύγει ποτέ από το αίμα τους όπως φαίνεται. Ήταν σίγουρα μια εξαιρετική επιλογή, ανεβάζοντας τον πήχη της διάθεσης μας στα ύψη.

Οι Elysion είναι το μαναδικό ελληνικό συγκρότημα που έχει φιλοξενηθεί στη στέγη αυτού του φεστιβάλ, κάτι που από μόνο του είναι πολύ μεγάλο. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω την ευκαιρία να αισθανθώ για λίγες στιγμές περήφανος για τους Elysion που κατάφεραν να κερδίσουν το Αγγλικό κοινό που αν και στην αρχή ήταν μουδιασμένο, στη πορεία έδειχνε να ανταποκρίνεται και να αγκαλιάζει στη κυριολεξία το συγκρότημα. Όλα έπαιξαν τον ρόλο τους, από τη μια η εκπληκτική παρουσία των παιδιών, με τα περισσότερα εύσημα να πηγαίνουν στη Χριστιάννα αλλά και στο εκπληκτικό τους ρεπερτόριο, χαρίζοντας στο αγγλικό κοινό και μια διασκευή από Guns n' Roses στο “You Could Be Mine”.

Η ώρα να κατευθυνθούμε προς την μεγάλη σκηνή είχε φτάσει καλωσορίζοντας μας οι Σκοτσέζοι Attica Rage. Ένα συγκρότημα πιστό στο πατροπαράδοτο ατόφιο heavy metal που αγαπάμε, έχοντας κυκλοφορήσει ένα δίσκο, “Ruin Nation”. Η διάθεση απογειώθηκε στα ύψη με τις μελωδίες τους δίνοντας πάσα στον αρχικό τραγουδιστή των Iron Maiden, ώστε να συνεχίσει το έργο της καταστροφής. Ο Paul Di'Anno εμφανίστηκε στη σκηνή αποφασισμένος να αποδείξει για ακόμα μια φορά ότι αυτός ήταν και θα είναι η ψυχή των Iron Maiden. Το αν το καταφέρνει είναι μια άλλη κουβέντα, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι οι οπαδοί των Iron Maiden είχαν τη τιμητική τους εκείνη τη μέρα, καθώς το setlist συμπεριελάμβανε κατά κόρον κομμάτια όπως “Wrathchild”, “Murders in the Rue Morgue”, “Strange World”, “Phantom of the Opera”, δηλαδή τραγούδια από τις πρώτες δουλείες των Maiden. Όπως και να έχει, κατάφερε να ξεσηκώσει το κοινό και να μετατρέψει σε μια τεράστια κόλαση τον χώρο μπροστά από τη σκηνή.

Για ακόμα μια φορά σειρά είχε η μικρή σκηνή που μας υποδέχθηκε με τις μελωδίες των Stratovarius. Τι να πεις για αυτή την εξαίσια εμφάνιση, με μοναδικό ψεγάδι τον όχι και τόσο καλό ήχο. Με τα τραγούδια τους κατάφεραν ο Timo Kotipelto και η παρέα του να ξεσηκώσουν το κοινό δίνοντας ώθηση στο κέφι. Δεν γινόταν και διαφορετικά με ύμνους όπως “Kiss of Judas”, “Speed of Light” και “Phoenix”. Στο σημείο αυτό οφείλω να αναφέρω ότι ο Alex Landenburg που κλήθηκε να αναπληρώσει το κενό του Jorg Michael (ο οποίος λόγο σοβαρού προβλήματος υγείας αναγκάστηκε να μείνει εκτός περιοδείας), κατάφερε να δικαιώσει την επιλογή του, με το αψεγάδιαστο και μανιασμένο παίξιμο του στα τύμπανα. Όπως ήταν αναμενόμενο μας αποχαιρέτησαν με τα “Hunting High and Low” και “Black Diamond”.

Επιστρέφω στη μεγάλη σκηνή και εκεί θα παραμείνω για το υπόλοιπο της βραδιάς. Στη σκηνή έχουν ξεκινήσει οι θρυλικοί M.S.G. Ο Michael Schenker εμφανώς καλοδιάθετος μας τρέλανε με τις κιθαριστικές τους δεξιότητες αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πόσο μεγάλος κιθαρίστας είναι. “Cry for the Nations”, “Into the Arena”, “On and On” και δεν λέει να μας αφήσει σε χλωρό κλαρί. Μια πάρα πολύ καλή εμφάνιση με προσωπικό ανεκπλήρωτο απωθημένο και μεγάλο απόντα το “Nightmare"(όχι ότι περίμενα να το παίξουν). Μας αποχαιρέτισαν με δύο ύμνους από την U.F.O. εποχή, “Lights Out” και “Rock Bottom”.

Οι ώρα για τους Helloween είχε φτάσει και απ' ό,τι φάνηκε οι Άγγλοι οπαδοί είναι πολλοί και πωρωμένοι με το συγκρότημα. Ο χώρος είχε γεμίσει ασφυκτικά όταν ακούστηκαν οι πρώτες νότες του ολόφρεσκου “Are You Metal?” Και περιττό να αναφέρω ότι μια κόλαση ξεχύθηκε. Επόμενα κομμάτια στο μενού, “Eagle Fly Free”, “March Of Time” και τα κεφάλια αρχίζουν να διαμαρτύρονται από το κοπάνημα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι εντυπωσιάστηκα από την ενέργεια που έβγαζε το συγκρότημα στη σκηνή, ήταν εύκολα η καλύτερη φορά που τους έχω δει. Ειδικά ο Andi Deris ήταν πραγματικά επιβλητικός και αψεγάδιαστος. Μια εκπληκτική παρουσία που δυστυχώς διήρκεσε μόνο μια ώρα, αλλά σίγουρα κατάφεραν να μας αφήσουν με το στόμα ορθάνοιχτο...

Headliners της βραδιάς οι γερόλυκοι Saxon που τρέλαναν τους πάντες με το απόλυτο setlist τους. Ο όλεθρος ξεκινάει με “Heavy Metal Thunder” συνεχίζει με “Dogs of War” και κάπου εκεί δεν έχει σημασία ο χρόνος και ο τόπος. Όλοι παραδόθηκαν στους ρυθμούς τους και κανένας δε βγήκε χαμένος, Εντυπωσιάστηκα από την απόδοση της μπάντας, με έναν Biff να τρελαίνει το πλήθος με τις δηλώσεις του και τους Paul, Doug, Nibbs kai Nigel να τα δίνουν όλα στο εκατό τοις εκατό. Το κοινό από πλευράς του τρελάθηκε στο encore το οποίο αποτελούταν από τα “Battalions of Steel” (από το τελευταίο τους δίσκο), “Wheels of Steel” και φυσικά τον ύμνο “Denim and Leather”. Τελικά υπάρχουν μερικά συγκροτήματα όπως οι Saxon που όσες φορές και να τους έχεις δει, συνεχίζουν να σε εντυπωσιάζουν όταν παίζουν μπάλα στην έδρα τους.

Τελευταίος αλλά όχι καταϊδρωμένος ο Blaze Bayley, ο οποίος επιλέχθηκε να κλείσει το Hard Rock Hell ΙV μετά από το Headline των Saxon. Αν και μεγάλο μέρος του κόσμου είχε αποχωρήσει λόγο της ώρας καθώς ήταν 1:30, δεν ήταν λίγοι αυτοί που επέλεξαν να παραμείνουν και να τιμήσουν τον Blaze με τη παρέα του. Το setlist περιελάμβανε κυρίως κομμάτια από τη προσωπική του καριέρα και πιστεύω ότι πολύ καλά έκανε. “The Man Who would Not Die”, “Blackmailer”, “Smile Back At Death” και κανένας δεν έμεινε παραπονεμένος. Σίγουρα δεν είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός της προσωπικής τους πορείας, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι η σκηνική παρουσία της μπάντας του ήταν εκπληκτική. Ο κόσμος έδειχνε όχι μόνο να ξέρει καλά τα κομμάτια του αλλά και να συμμετέχει ενεργά. Δυστυχώς αναγκάστηκαν να περιορίσουν το πρόγραμμα στα τριάντα λεπτά και μας αποχαιρέτησαν με το “Futureal”, στο οποίο δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε.

…και ο επίλογος…

Η Κυριακή βρίσκει αρκετό από τον κόσμο να αποχωρεί νωρίς το πρωί για το σπίτι του. Κάποιοι κοιμούνται του καλού καιρού, ίσως μάλιστα να «προσγειώθηκαν» στα κρεβάτια τους καμιά-δυο ώρες πριν… Μπαίνω στην καφετέρια και βλέπω πως πολλοί απολαμβάνουν το πρωινό τους πριν φύγουν… Όταν πάω στη ρεσεψιόν να αφήσω τα κλειδιά του δωματίου… Τι κρίμα να μην κρατούσε μια βδομάδα όλο αυτό το μαγικό πανηγύρι… Για κάτσε, τι σόι αφίσα είναι αυτή; Μάλιστα… Σχεδόν το μισό φεστιβάλ, Hard Rock Hell V, το οποίο θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο του 2011, έχει ξεπουλήσει! Σε 48 ώρες!!! Θα ήθελα πολύ να έχω καμιά εκατοστή κόπιες αυτής της αφίσας, να τις στείλω σε μερικές ψυχές εδώ στην Ελλάδα… Ευχαριστούμε, κόλαση! Και του χρόνου!


ΠΗΓΗ: www.rockpages.gr 

TΟ HEAVY METAL LINK ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ!!

ΤΟ SITE ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ METAL INVADER ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ! ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΔΙΣΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΑΤΟΥΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ. ΧΩΡΑ: ΕΛΛΑΔΑ, ΓΛΩΣΣΑ: ΑΓΓΛΙΚΑ

http://www.metal-invader.com/

MEGADETH - "Rust In Peace Live" (DVD)

Rust In Peace 20th Anniversary Tour. Η πρόσφατη περιοδεία των Megadeth στη Βόρεια Αμερική ήταν σίγουρα κάτι το ξεχωριστό. Και πώς να μην ήταν άλλωστε, όταν είχε ως κεντρικό της θέμα έναν από τους πιο επιτυχημένους και αγαπημένους δίσκους του heavy metal; Το "Rust In Peace" στην ολότητά του δυστυχώς δεν είχαμε το προνόμιο να το απολαύσουμε στη χώρα μας. Η οπτικοποίησή του όμως, μέσω του "Rust In Peace Live" DVD, μας δίνει την ευκαιρία να μεταφερθούμε για 74 λεπτά στο κλίμα του.

«You all know why we're here, right? Here we go!», είναι η εισαγωγική ατάκα του Mustaine, και η μάχη ξεκινά. Η επόμενη στιγμή που θα απευθυνθεί στο κοινό του Hollywood Palladium θα έρθει μετά από 42 λεπτά. Έτσι απλά, χύμα και χωρίς πολλά-πολλά, οι Megadeth δίνουν ένα show που επικεντρώνεται στη μουσική τους και μόνο. Χωρίς τρελά σκηνικά, χωρίς φωτιές, καπνούς και λοιπά εφετζιλίκια. Μόνο οι τέσσερις της μπάντας και η μουσική τους.

Η συναυλία της 31ης Μαρτίου είναι διαθέσιμη σε τρία format: CD, DVD και Blue-Ray. Η παρούσα κριτική ασχολείται με τα δύο πρώτα. Το DVD, σκηνοθετημένο από τον Kerry Asmussen, αποτυπώνει ένα -κατά τα φαινόμενα- αψεγάδιαστο και πολύ ενεργητικό live. Οι «νέοι» Chris Broderick και Shawn Drover έχουν πλέον γίνει ένα με τη μπάντα και ο επαναπατρισθείς David Ellefson εκμηδενίζει μονομιάς τα οχτώ χρόνια απουσίας του. Το συγκρότημα εκτελεί το ιστορικό album με πάθος και χειρουργική ακρίβεια. Φυσικά ο συναισθηματικός παράγοντας παίζει κι αυτός τον ρόλο του, και -πιστέψτε με- το να βλέπεις ζωντανά το "Five Magics", το "Poison Was The Cure" ή το "Lucretia" δεν είναι κάτι που μπορεί να περιγραφεί εύκολα. Το drum kit «εποχής» του Drover με τα ραδιενεργά σύμβολα στις κάσες, η custom RIP flying V κιθάρα του Mustaine και ο Vic Rattlehead με την κλασική πόζα του εξωφύλλου στο φόντο συμβάλλουν στη νοσταλγία του όλου πράγματος και συγχρόνως μας κάνουν να σκεφτόμαστε αν όντως έχουν περάσει είκοσι χρόνια.

Η φυσική ροή στην εναλλαγή των κομματιών είναι ένα από τα μεγαλύτερα προσόντα, αφού τονίζει την απόλυτη εξαιρετικότητα του αυθεντικού album. Τα riff και τα solo των Mustaine / Broderick αποδίδονται πιστά, και οι ωραίες λήψεις σ' αυτά βοηθάνε στην προσεκτική παρακολούθησή τους. Οι Ellefson και Drover στέκονται στο ύψος τους και, χωρίς να κάνουν κάτι παραπάνω από αυτό που πρέπει, συγκροτούν ένα μετριόφρον ρυθμικό μέρος. Η φωνή του Mustaine κάτι παραπάνω από καλή, σε σημείο μάλιστα που σε κάνει να αναρωτιέσαι για την γνησιότητα του αποτελέσματος. Μην είμαστε και αφελείς όμως, άλλωστε ποιό συγκρότημα τη σήμερον ημέρα δεν «πειράζει» τα live album του στο studio;

Το setlist συμπληρώνεται από έξι ακόμα κλασικά τραγούδια εκτός του τιμώμενου album, αν και αυτά έχουν τοποθετηθεί εσφαλμένα στο τμήμα με το bonus υλικό. Αυτό πιθανώς να αποτελεί και το μόνο μελανό σημείο της κυκλοφορίας, αφού κόβει τη συναυλία στη μέση χωρίς ιδιαίτερο λόγο, διαταράσσοντας την ομαλή ροή της. Ενδιαφέρον και το οχτάλεπτο βιντεάκι με τα παραλειπόμενα, όπου έχουμε την ευκαιρία να δούμε την ωραία σύζυγο του Mustaine, Pam, τη μπάντα να προβάρει το "Tornado Of Souls" στα παρασκήνια, αλλά και έναν άλλο Dave, αυτόν τον ασυνήθιστα προσιτό και φιλικό των τελευταίων χρόνων.

Ο ήχος στο DVD περιλαμβάνει τρεις επιλογές: Dolby Digital 5.1, DTS 5.1 και Dolby 2.0. Όλα ακούγονται πολύ καλά, δίνοντας καλό διαχωρισμό και βάθος, ώστε να νιώθεις σαν να είσαι πραγματικά εκεί. Στο CD όλα είναι επίσης αψεγάδιαστα, αν και αμφιβάλλω αν κάποιος θα το προτιμήσει έναντι του DVD. Εξάλλου, το να βλέπεις μία ζωντανή εμφάνιση είναι εξίσου σημαντικό με το να την ακούς. Παρόλα αυτά, οι επιλογές είναι αξιόλογες και για όλα τα γούστα.

Σαν γενικό συμπέρασμα προκύπτει ότι το "Rust In Peace Live" είναι μία κυκλοφορία που δεν πρέπει να λείπει από κανέναν οπαδό της μπάντας. Είναι όμορφα στημένο, ολιγόλογο και σαφές (όπως θα έλεγε και ο Πανούσης). Ένας απ' τους μεγαλύτερους speed / thrash δίσκους όλων των εποχών γιορτάζει. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας. Όποια μορφή του κι αν επιλέξετε, θα σας αφήσει σίγουρα ικανοποιημένους.

ΠΗΓΗ: www.rocking.gr

RUSH - "Beyond The Lighted Stage" (DVD)

Μερικές φορές δεν ξέρεις αν πρέπει να ξεκινήσεις να μιλάς ακατάπαυστα ή αν τελικά δεν χρειάζεται να πεις τίποτα. Έτσι και για τους Rush μπορείς να πεις όλες τις υπερβολές του κόσμου και να ακούγονται λογικότατες και μπορείς να μην πεις τίποτα, γιατί δεν είναι ανάγκη να επιβεβαιώσει κανείς το πόσο μεγάλο είναι αυτό το συγκρότημα. Την ανάγκη να μιλήσουν στον κόσμο για τους Rush ένιωσαν πάντως οι Sam Dunn και Scot McFadyen, οι οποίοι στο 4ο film ή αλλιώς ντοκιμαντέρ γύρω από το rock και το metal χώρο επέλεξαν για δεύτερη φορά να καλύψουν μια και μόνο μπάντα.

Αν για τους σκοπούς του "Flight 666" των Iron Maiden το σχέδιο ήταν συγκεκριμένο στο να καλύψει τα μεγαλεπήβολα σχέδια της περιοδείας τους, στους Rush τα πράγματα είναι πιο απλά, αφού το "Beyond The Lighted Stage" καλύπτει την πορεία των Rush από το ξεκίνημα μέχρι (σχεδόν) σήμερα. Η αρχική αντίδραση των Καναδών στην πρόταση των παραγωγών ήταν μουδιασμένη, θεωρώντας τους εαυτούς τους βαρετούς για ένα τέτοιο εγχείρημα. Φυσικά, η λέξη βαρετός δεν μπορεί να έχει καμία συνάφεια με οτιδήποτε έχει να κάνει με τους Rush και ως εκ τούτου το αποτέλεσμα είναι όσο εξαιρετικό αναμενόταν.

Ως documentary ακολουθεί χρονολογική σειρά ξεκινώντας από τα παιδικά χρόνια των μελών του συγκροτήματος και ξετυλίγει την ιστορία με αναφορές των ίδιων των μελών, ανθρώπων που ήταν κοντά τους την εκάστοτε περίοδο (οικογένειες, φίλοι, άνθρωποι της μουσικής βιομηχανίας), ενώ παράλληλα γνωστοί μουσικοί παρεμβάλλονται εξιστορώντας τις μικρές δικές τους σημαντικές ιστορίες και απόψεις γύρω από τους Καναδούς. Ανάμεσα σε αυτούς ο Kirk Hammett (Metallica), ο Vinnie Paul (Pantera), o Sebastian Bach (Skid Row), o Mike Portnoy (Dream Theater), o Zakk Wylde και ο Danny Carey (Tool). Γυρισμένο με πολύ ωραίο τρόπο παρουσιάζει την ιστορία της μπάντας με την σοβαρότητα που της αρμόζει, χωρίς να υπολείπεται σε αστείες αναφορές, παραθέτοντας και μικρά αποσπάσματα από ζωντανές εμφανίσεις.

Βλέποντάς το θα συγκινηθείτε με την κοινή πορεία των Geddy Lee και Alex Lifeson, όντας φίλοι από μικρά παιδιά και οι δύο προερχόμενοι από οικογένειες μεταναστών στον Καναδά και θα καταλάβετε την στιβαρότητα στον χαρακτήρα του Neil Peart πριν και μετά την προσωπική του τραγωδία. Θα πωρωθείτε με την στάση της μπάντας πριν την κυκλοφορία του "2112" και θα κατανοήσετε τις μουσικές αλλαγές τους ανά την πάροδο των ετών. Η αναφορά του Gene Simmons στην συμπεριφορά τους μετά τις συναυλίες όταν έπαιζαν support στους Kiss, η περιγραφή του Jack Black όταν είδε τον Peart από κοντά, η επεξήγηση για την χρησιμότητα της μύτης του Lee από τον Tim Commerford (Rage Against The Machine) και η ερώτηση του Αμερικάνου τηλεπαρουσιαστή για τις «επιρροές» τους θα σας χαρίσουν στιγμές πηγαίου γέλιου. Το λόγια του Billy Corgan (Smashing Pumpkins) και του Trent Reznor (Nine Inch Nails) για τον αντίκτυπο που είχε στη ζωή τους η μουσική των Rush θα επιβεβαιώσει αυτό που ξέρουν όλοι για την επιρροή των Rush στις μετέπειτα rock και metal γενιές μουσικών.

Η πορεία των Rush όπως αποτυπώνεται στο "Beyond The Lighted Stage" είναι μια μικρή νίκη κατά των περιορισμών που επιβάλλει η μουσική βιομηχανία και η εμπορευματοποίηση της μουσικής. Είναι η απενεχοποίηση του να μην προσπαθείς να είσαι cool και άλλη μια απόδειξη πως το prog δεν είναι πλέον ένα κακό πρόθεμα στο rock, ίσως και το αντίθετο. Απολαυστικό στην παρακολούθησή του, θα το ευχαριστηθείτε ανεξάρτητα του αν και σε ποιο βαθμό είστε οπαδοί τους, αλλά υπάρχει ένας σοβαρός κίνδυνος στο πόσο θα σας κοστίσει τελικά. Φαινομενικά, στοιχίζει γύρω στα 20 ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα ενδέχεται τελικά να σας στοιχίσει 20+7*χ, όπου χ ο αριθμός των CD των Rush που δεν έχετε.

ΠΗΓΗ: www.rocking.gr

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ - ΝΕΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ TEN!

Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του studio δουλειά, "The Twilight Chronicles", το βρετανικό συγκρότημα των Ten, που γνώρισε σχετικά μεγάλη επιτυχία στο χώρο του AOR στα τέλη των '90s και στις αρχές των '00s, έχει έτοιμο πλέον τον ένατο δίσκο του. Το album θα ονομάζεται "Stormwarning" και αναμένεται στα ευρωπαϊκά δισκοπωλεία στις 18 Φεβρουαρίου.

Οι Ten, μπάντα του συνθέτη και τραγουδιστή Gary Hughes, μπορεί να πέρασαν τα τελευταία τρία χρόνια στον πάγο, όμως, σύμφωνα με δηλώσεις τους, το "Stormwarning" σηματοδοτεί την επιστροφή στον «κλασσικό» τους ήχο, όπως αυτός έγινε γνωστός μέσω των "The Name Of The Rose" και "Spellbound".

Πίσω από τα drums του νέου αυτού άλμπουμ βρίσκεται ο περίφημος Mark Zonder (Fates Warning, Warlord), ενώ την παραγωγή και τη μίξη πραγματοποίησε ο Dennis Ward (μέλος των Pink Cream 69 και παραγωγός -μεταξύ άλλων- των Angra, Place Vendome και Sunstorm).

Για το εξώφυλλο του "Stormwarning" επιστρατεύτηκε ο Luis Royo, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το artwork τόσο του "Spellbound", όσο και του "Babylon".

Τέλος, όσον αφορά στο track listing, αυτό πρόκειται να είναι το εξής:

01. "Endless Symphony"
02. "Centre Of My Universe"
03. "Kingdom Come"
04. "Book Of Secrets"
05. "Stormwarning"
06. "Invisible"
07. "Love Song"
08. "The Hourglass And The Landslide"
09. "Destiny"
10. "The Wave"

MOTORHEAD - "The World is Yours"

Πριν πολλα πολλα χρονια ενας πιτσιρικας αγοραζε τον πρωτο του δισκο απο το δισκαδικο της γειτονιας του.Ηταν περιπου 8 χρονων και η επιλογη του ηταν το πρωτο album των MOTORHEAD...Αργοτερα γραφτηκε στο επισημο fan club της μπαντας και ποτε δεν ξεφυγε απο το κολλημα του με τους αλητες αυτους!
Και τωρα,το φερνει η τυχη ετσι,να παρουσιασει τον εικοστο δισκο τους!!!Ο Lemmy και η παρεα του ειναι πιστοι στο ραντεβου τους με τους μεταλλαδες ολου του κοσμου.
Δεν εχουμε εδω ουτε γλυκαναλατες μελωδιες,ουτε πονεμενες ψυχες,ουτε ερωτικα σκιρτηματα,ουτε πληκτρα,ουτε βιολια,τιποτα απο αυτα...Εχουμε βρωμικο rock n roll,metal βυθισμενο στους καπνους απο τσιγαρα,Jack Daniels και καποιες κυριες που συνωστιζονται στο καμαρινι του Lemmy.Αυτα ηταν παντα η πηγη εμπνευσης του και φροντιζει να ειναι παντα κοντα του.
Η αποψη του για τη ζωη και τη μουσικη παραμενει παντα η ιδια,παρα τα χρονια που περνανε,αλλα αυτο δε μας χαλαει καθολου αφου μας προσφερει παντα αυτο που αγαπησαμε απο παιδια.
Δεν σταματα να αγαπα ολα αυτα,αλλα δε σταματα να βγαζει και την οργη του για οτι γινεται γυρω του.Και παντα καταφερνει να εχει κοντα του στο group,αναλογους αξιους συνοδοιπορους.
Λοιπον τι εχουμε τελικα?Εχουμε ενα αυθεντικο δισκο MOTORHEAD!!!Και αυτο τα λεει ολα....

ΠΗΓΗ: www.rockoverdose.gr

METAL INQUISITOR - " Unconditional Absolution"

Παροτι εχουν περασει 12 χρονια απο τοτε που πρωτοεμφανιστηκαν,αυτη ειναι μολις η τριτη επισημη κυκλοφορια,αν εξαιρεσουμε ενα live κι ενα best of.Παρολα αυτα οι METAL INQUISITOR εχουν ηδη κανει ενα ονομα στο χωρο του παραδοσιακου metal.
Kι ερχονται να το μεγενθυνουν με αυτον τον δισκο.Εντεκα συνθεσεις αγνου αλητικου heavy metal,χωρις φρου φρου κι αρωματα...χωρις μοντερνισμους και τασεις επιδειξης.Απλες,αλλα οχι απλοικες, συνθεσεις γεματες μεταλλικο νευρο,ενταση,παθος και ατιθασο επικο πνευμα.
Οι κιθαρες σπερνουν ασυστολα,τα drums υποφερουν απο συνεχες σφυροκοπημα και μια καθαρα μεταλλικη γεματη γρεζια φωνη μας καλει σε μια metal πανδαισια!! Τι αλλο θελετε?Ορμηστε,τσιτωστε τα ηχεια στο τερμα,βαλτε το μπουφαν με τα αμετρητα patches και απολαυστε αυτο που μας χαριζουν αυτοι εδω οι μαγκες!

ΠΗΓΗ: www.rockoverdose.gr

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!! TYGERS OF PAN TANG

Οι Tygers Of Pan Tang πρόκειται να γιορτάσουν την 30η επέτειο από την κυκλοφορία του κλασικού άλμπουμ τους “Spellbound”, που κυκλοφόρησε το 1981, ηχογραφώντας έξι κομμάτια για μια κυκλοφορία μέσα στο 2011.
Τα κομμάτια είναι τα “Hellbound”, “Don’t Stop By”, “Tyger Bay”, “Gangland”, “Take It” and “Mirror”. Το EP θα τιτλοφορείται “The Spellbound Sessions” και θα είναι διαθέσιμο από τον Φεβρουάριο. Η μπάντα έκανε κάτι παρόμοιο και μέσα στο 2010 για την 30η επέτειο του “Wild Cat” άλμπουμ της, με την κυκλοφορία του EP “The Wildcat Sessions.

LAST AUTUMN’S DREAM – “Yes” 2010

Το βεβαιωτικό επίρρημα του τίτλου μπορεί να απαντά σε κάθε ερώτηση, να είναι ανοιχτό σε κάθε ερμηνεία. Η κατάφαση, στην περίπτωση του καλού σουηδικού συγκροτήματος, ενέχει το στοιχείο της συμφωνίας, της αποδοχής, της ορθότητας, και κυρίως, αποπνέει μια θετική διάθεση και καλή προαίρεση. Σύνολο έμπειρων μουσικών, των οποίων το παρελθόν δεν κρίνεται αναγκαίο να αναφερθεί ξανά, κυκλοφορεί το όγδοο άλμπουμ του και είναι γνωστό από πολύ καιρό το σε ποιους απευθύνεται. Οι φίλοι του κουαρτέτου θα ακούσουν δώδεκα καλοστημένα τραγούδια, στο ύφος ακριβώς που τα αναμένουν. Το θέμα, όμως, που μάλλον ανακύπτει, είναι πως αυτή η κυκλοφορία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μια από τις καλύτερες που έχουν παρουσιάσει. Όχι πως είναι κακή, αντιθέτως. Απλώς, καμιά φορά η προσδοκία για κάτι σπουδαίο μετριάζει την όλη εντύπωση. Δεν θα στεναχωρηθείτε καθόλου, όταν θα την αγοράσετε, και θα περάσετε ωραία ακούγοντάς τη. Ναι, μπορεί να σας αρέσει.

7/10

ΠΗΓΗ: www.flightofpegasus.gr

ALLEN/LANDE - "The Showdown" - 2010

Το 2010 αποδεικνύεται άλλη μια πολύ καλή χρονιά για το hard rock/ heavy metal αφού ακόμα και τώρα, Δεκέμβρη μήνα, οι πολύ καλές κυκλοφορίες συνεχίζονται. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο τρίτος δίσκος της συνεργασίας των Russel Allen και Jorn Lande, ίσως των δύο καλύτερων τραγουδιστών της δεκαετίας που πέρασε. Αν και τα περισσότερα projects συνήθως δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις μας, σε τούτη την περίπτωση από τον πρώτο δίσκο το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό αφού το “The Battle” του 2005 είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους του πρόσφατου melodic metal. Η συνέχεια, με το “The Revenge” του 2007 μπορεί να μην ήταν τόσο εντυπωσιακή, το νέο όμως CD του project, “The Showdown”, έχει πραγματικά κολλήσει στο CD player τις τελευταίες ημέρες. Οι ταχύτητες έχουν πέσει αισθητά σε σχέση με το ντεμπούτο αφαιρώντας έτσι το power metal feeling που υπήρχε , αλλά οι κολλητικές μελωδίες σε όλα τα τραγούδια, σε συνδυασμό με τις 12 άψογες συνθέσεις συμπληρώνουν ένα παζλ που δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο όποιον ασχολείται με το σύγχρονο μελωδικό metal, ένα είδος που τα τελευταία χρόνια έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό, το δυστυχώς στείρο πια, κλασικό power metal, με συγκροτήματα όπως οι φοβεροί Leverage και Masterplan.



Με δυσκολία θα ξεχωρίσω μερικά τραγούδια όπως το ομώνυμο που ανοίγει τον δίσκο, το “Judgement Day” που πρόσφατα γυρίστηκε και σε video clip, το λίγο πιο power metal “We Will Rise Again” που θυμίζει το πρώτο άλμπουμ του project, αλλά και το “The Artist” με τις καταπληκτικές μελωδίες που κολλάνε στο μυαλό από το πρώτο άκουσμα. Για τις ερμηνείες των Allen και Lande δεν θα αφιερώσω πολύ χώρο αφού ήξερα από πριν ότι θα άγγιζαν το τέλειο, θα το κάνω όμως για τον Magnus Karlsson τον κιθαρίστα και συνθέτη του project που για άλλη μια φορά ξεδιπλώνει το ταλέντο του, λίγους μήνες αφού απογείωσε τους Primal Fear με την δουλειά του στο “Before The Devil Knows You ‘re Dead”. Σίγουρα θα ασχοληθούμε πολλές φορές μαζί του στο μέλλον. Το ίδιο ελπίζω να συμβεί και με το συγκεκριμένο project αφού οι τρεις μέχρι τώρα κυκλοφορίες του συγκαταλέγονται άνετα στα καλύτερα άλμπουμ της τελευταίας πενταετίας.

8 1/2

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ!

THE POODLES - "In The Flesh" - DVD Review

Oι POODLES δεν νομίζω ποτέ να βγάλουν το μνημειώδες album (άλλωστε δεν τους βοηθάει και το αστείο όνομα τους), ούτε να ηχογραφήσουν αθάνατα τραγούδια και ούτε πρόκειται να κάνουν τις απίστευτες πωλήσεις.

Οι Poodles δεν γεννήθηκαν για να το παίξουν κοινωνικά ευαίσθητοι, ροκ ακτιβιστές ή επαναστάτες μέχρι να τα κονομήσουν. Το σουηδικό κουαρτέτο με το μόνο που ασχολείται αποκλειστικά είναι με το διασκεδαστικό rock ‘n roll παιχνιδίζοντας πότε με το glam, πότε με το melodic, πότε με το hard rock και αρκετές φορές φλερτάρουν και με το metal. Στη συναυλία που βιντεοσκόπησαν το 2009 στα πλαίσια της Clash of Elements Tour η μπάντα αποδίδει θαυμάσια πανέμορφα χιτάκια από τους τρεις δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα μπροστά σε ένα full νεανικό κοινό, με αρκετή ενέργεια όπου το live θυμίζει σχολικό party και το απλοϊκό rock feeling να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ενδιάμεσα στο “In The Flesh” θα ακούσετε και θα δείτε τα μέλη του γκρουπ να σχολιάζουν άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με σοβαροφάνεια τα τραγούδια τους, κάνουν αφιέρωμα στους οπαδούς τους ενώ στο εν λόγω dvd θα βρείτε επιπλέον τρία video clips, συνεντεύξεις και ενδιαφέροντες ληροφορίες για την πορεία του γκρουπ. Οι Poodles όπως είπαμε και στην αρχή δεν πρόκειται να αλλάξουν τον κόσμο του σκληρού rock όμως όταν τους βλέπουμε τόσο κεφάτους στην σκηνή, όπως στο “In the Flesh”, τότε και εμείς οφείλουμε να τους ακολουθήσουμε στο party που ξεκίνησαν…I Rule the Night.

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!! ΟΙ IRON MAIDEN ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ??

Οι Iron Maiden στην Ελλάδα;
Σύμφωνα με πληροφορίες του Hit Channel (http://www.hit-channel.com/ ) το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει για μία ακόμη φορά τους Ιron Maiden, τον ερχόμενο Ιούνιο, στις 15 ή 16 του μηνός.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στους διοργανωτές και το συγκρότημα και το μόνο που απομένει είναι επιβεβαιωθεί η ακριβής ημερομηνία διεξαγωγής της συναυλίας.
Η συναυλία του ιστορικού Metal συγκροτήματος στη χώρα μας θα είναι στα πλαίσια της περιοδείας του “The World Final Frontier Tour”, η οποία και θα ξεκινήσει τον Φεβρουάριο.
Ελπίζουμε να επιβεβαιωθούν αυτές οι φήμες έτσι ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε (ξανά) στη χώρα μας ένα από τα πιο αγαπημένα μας συγκροτήματα.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ!

DECEMBER MINI REVIEWS! VIRGIN STEELE - HELLOWEEN - HALFORD - HOUSTON

VIRGIN STEELE

“The Black Light Bacchanalia”

Η αγαπημένη μπάντα του blog δυστυχώς μας απογοήτευσε για άλλη μια φορά. Μετά από το απλά καλό “House Of Atreus Act 2” και το αμφιλεγόμενο “Visions Of Eden” οι Virgin Steele πιάνουν πάτο με το νέο τους δίσκο. Παρά την όλη την καλή διάθεση, μετά από 79 λεπτά ακρόασης δυστυχώς δεν μου έμεινε τίποτα.  2-3 καλά τραγούδια όλα κι όλα, και αυτά χάνονται στην μετριότητα των υπολοίπων. Κρίμα γιατί μετά την 100% metal εμφάνισή τους στο φετινό Magic Circle Festival είχα την ελπίδα ότι η παρέα του DeFeis θα γύρναγε επιτέλους στον ήχο του “Invictus”. Δισκογραφικά από ότι φαίνεται  δεν υπάρχει αισιοδοξία για το μέλλον, οπότε το μόνο που μπορώ πια να σκέφτομαι για τους Virgin Steele είναι μια live εμφάνισή τους στα μέρη μας.

4/10

HELLOWEEN

“7 Sinners”

Άλλη μια φετινή μικρή απογοήτευση αφού οι Helloween για πρώτη φορά επί Deris(θεός) κυκλοφορούν μέτριο δίσκο. Χωρίς να είναι κακός, πρώτη φορά συναντάμε τόσα πολλά μέτρια τραγούδια σε δίσκο των Γερμανών. Κατά τη γνώμη μου υπεύθυνος είναι ο τρανταχτά επιτηδευμένα πιο heavy ήχος ο οποίος όταν στο παρελθόν ήταν αυθόρμητος είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Ένα άκουσμα π.χ. στο “Before The War” από το παρεξηγημένο “The Time of The Oath” (δισκάρα) θα σας πείσει. Τραγουδάρες πάντως υπάρχουν, όπως το “If A Mountain Could Talk” ή το “Raise The Noise”, ενώ το setlist της περιοδείας που έρχεται σε λίγες μέρες και από εδώ υπόσχεται άλλο ένα άψογο live. Πιστεύω ότι το “7 Sinners” θα αποδειχτεί μια εξαίρεση στη λαμπρή καριέρα των Helloween.

7/10

 

HALFORD

“IV – Made Of Metal”

Μετά το περυσινό χριστουγεννιάτικο άλμπουμ ο Metal God επιστρέφει με ένα 100% heavy metal άλμπουμ παραδίδοντας για μια ακόμα φορά μαθήματα για το πώς πρέπει να παίζεται το metal. Το άλμπουμ φυσικά δεν φτάνει το επίπεδο του εκπληκτικού “Resurrection” στέκεται όμως παραπάνω απο αξιοπρεπώς δίπλα στο πολύ καλό “Crusible”. Όσοι γουστάρετε κλασικό Priest ήχο θα ικανοποιηθείτε και με το παραπάνω!

7 ½ / 10

 

HOUSTON

“Houston”

Εκπληκτικό ντεμπούτο από τους Σουηδούς  οι οποίοι κάνουν την μεγάλη έκπληξη στο χώρο του μελωδικού hard rock/ A.O.R βάζοντας υποψηφιότητα για το δίσκο της χρονιάς στο συγκεκριμένο ιδίωμα. Φοβερές μελωδίες, πολύ καλές συνθέσεις και refrain που σου μένουν στο μυαλό για μέρες. Highly recommended!

9/10

ΤΟ HEAVY METAL LINK ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ SITE ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!  ΧΩΡΑ:ΣΟΥΗΔΙΑ

http://www.hardrockinfo.com/

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

MANOWAR - BATTLE HYMNS 2011

Λόγω περιορισμένου χρόνου ας δανειστούμε την κριτική για την επανακυκλοφορία του θρυλικού "Battle Hymns" από γνωστό site και η οποία μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Όσο για τους losers που βρήκαν δήθεν άλλη μια ευκαιρία για να κραξουν τους MANOWAR, FUCK YOU!!! Χίλιες φορές να ακούσω την επανεκτέλεση του Battle Hymn παρά ο-π-ο-ι-ο-δ-η-π-ο-τ-ε τραγούδι των φλώρων που προωθείτε. HAIL AND KILL!

...Το ντεμπούτο album μας ηχογραφήθηκε σε 2 ήμερες, γιατί τόσο χρόνο είχαμε στη διάθεση μας... Eίχαμε ένα Χ προϋπολογισμό και τον φάγαμε στα ναρκωτικά, γι' αυτό ακούγεται τόσο άσχημα το ντεμπούτο μας... Ήμουν τόσο πιωμένος, που δε θυμάμαι τίποτα απολύτως.

Χιλιάδες τέτοιες διηγήσεις μπορείς να ακούσεις από τα συγκροτήματα. Εάν είναι κάτι που συνήθως αδικείται στην ιστορία των group, είναι το πρώτο τους album. Οι λόγοι ποικίλουν: Χαμηλός προϋπολογισμός από τη δισκογραφική εταιρεία (εάν υπάρχει), έλλειψη υποστήριξης από την εταιρεία, παραγωγός που βλέπει την ηχογράφηση σα μια αγγαρεία, μη γνώση των ικανοτήτων του συγκροτήματος από το ίδιο το συγκρότημα, ουσίες και οινοπνεύματα και πολλά άλλα. Πολλά συγκροτήματα δηλώνουν ότι εάν γύρναγαν το χρόνο πίσω, θα ηχογραφούσαν το ντεμπούτο τους με διαφορετικό τρόπο και αρκετά έχουν μπει στον πειρασμό να το κάνουν.

Εδώ ανοίγει μια τεράστια συζήτηση κατά πόσο είναι καλό να γίνονται τέτοιες κινήσεις - όσα επιχειρήματα μπορείς να βρεις υπέρ, άλλα τόσα μπορείς να έχεις και κατά. Τα τραγούδια είναι αυτά που είναι πάντα και, εάν για παράδειγμα σου άρεσαν εξ' αρχής 4 κομμάτια από την αρχική έκδοση, είναι δύσκολο στην επανέκδοση να αυξηθεί ο αριθμός κατά πολύ, όσο και να έχει «φτιάξει» ο ήχος.

Οι Manowar, λοιπόν, αποφάσισαν να ηχογραφήσουν ξανά τον πρώτο τους δίσκο, το θρυλικό "Battle Hymns" που είχε κυκλοφορήσει το 1982. Η πρώτη επαφή των metal οπαδών με τους Manowar. Η αρχή και η επιτομή του «death to false metal». Η θεματολογία που τόσο πόρωνε, όσο και απωθούσε τους οπαδούς. Το macho image που τόσοι λοιδορούσαν και κρυφά μέσα τους ζήλευαν. Μα πάνω από όλα η ερμηνεία του φαινομένου που λέγεται Eric Adams. Μια φράση του είναι ικανή να ξεσηκώσει τους οπαδούς. Ποτέ άλλοτε φράσεις όπως «Kill, kill, victory, victory» ή το ουρλιαχτό στο ανεπανάληπτο "Battle Hymns" δεν αποδόθηκαν τόσο εκφραστικά. Βάλε μέσα και το τραγούδι-δήλωση των Manowar, που γνωρίστηκαν σε αγγλικό έδαφος, στα παρασκήνια μιας συναυλίας κτλ., συμπλήρωσε και το επιβλητικό "Dark Avenger" με τη συμμετοχή του Orson Welles και έχεις μπροστά σου το ξεκίνημα μιας τεραστίας καριέρας.

Το "Battle Hymns MMXI" έχει, όπως είναι φυσικό, καλύτερη παραγωγή και επακόλουθα καλύτερο ήχο. Αυτό που και πάλι ξεχωρίζει στο album είναι ο Eric Adams. Όσα χρόνια και αν περάσουν, η ερμηνεία του θα είναι αυτή που θα στοιχειώνει το group. Τη θέση του Orson Welles αναλαμβάνει πλέον ο Sir Christopher Lee, ο Donnie Hamzik βρίσκεται και πάλι πίσω από τα drums και ο Karl Logan έχει βάλει τις δικές του πινελιές στις αρχικές κιθάρες του Ross The Boss.

Το "Battle Hymns" ήταν η αρχή για την κυριαρχία των Manowar, η οποία κορυφώθηκε με το καλύτερο τους album, το "Hail To England". Κοιτώντας πίσω στο χρόνο και έπειτα από δέκα studio album, το τοποθετείς μέσα στα πέντε καλύτερα τους και όταν αποφασίζουν να το τιμήσουν στις ζωντανές εμφανίσεις τους, ακόμα νιώθεις μια ανατριχίλα να διαπερνά το κορμί σου. Σε εποχές που λέξεις όπως «internet» και «downloading» μας ακούγονταν «κινέζικα», ήταν υποχρέωση του κάθε εφήβου που έμπαινε στο χώρο του heavy metal να έχει στην κατοχή του τουλάχιστον ένα δίσκο των Manowar. Tο "Battle Hymns" ήταν το πρώτο album που είχα από τους Manowar και για συναισθηματικούς λόγους, αλλά και γιατί πιστεύω ότι ορισμένα πράγματα καλό είναι να μένουν ως έχουν, γιατί είναι αναπόσπαστο σημείο τις ιστορίας των συγκροτημάτων, θα πω ότι προτιμώ την αυθεντική έκδοση.

Σωστή ή λάθος κίνηση, εμπορική ή όχι, έλλειψη έμπνευσης σχετικά με καινούριο album, λίγο έχουν σημασία. Δεν πρόκειται ούτε να φέρει νέους οπαδούς, ούτε να αλλάξει σε κάποιον την άποψη που έχει για τους Manowar. Το "Battle Hymns MMXI" έχει καλύτερο ήχο, περισσότερη δυναμική και σε πολλά σημεία το feeling της αρχικής έκδοσης. Εάν αυτά για εσάς είναι αρκετά, τότε πέτυχε το σκοπό του και με το παραπάνω...

LIVE REPORT - ENFORCER LIVE IN ATHENS 20-12-10

Είναι πολύ ευχάριστο για έναν οπαδό να βλέπει ζωντανά μια μπάντα στην ακμή της και όχι στην παρακμή της. Οι Enforcer αποτελούν αυτή την στιγμή ίσως το πιο hot όνομα στο heavy metal, οπότε η παρουσία μου στο εν λόγω live ήταν κάτι παραπάνω από επιτακτική. Πόσο μάλλον όταν τα κομμάτια της δεύτερης δουλειάς τους δε μπορούν επουδενί να ξεκολλήσουν απο το μυαλό και το στερεοφωνικό μου. Οι Enforcer, όπου και αν παίζουν, αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις. Το αξίζουν; Η απάντηση θα ερχόταν κανα δίωρο μετά έναρξης της συναυλίας, όταν θα άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου και θα μας παρέσερναν στο διάβα τους.

Δυστυχώς με καθυστέρηση περίπου 40 λεπτών οι Wrathblade άνοιξαν τη συναυλία. Όσοι έχουν ξαναδεί το group θέλουν κι άλλο γιατί δεν τους φτάνει. Όσοι τους βλέπουν για πρώτη φορά μένουν με το στόμα ανοικτό. Όχι, δεν αρέσκονται στο να παίζουν αργά και τεχνικά, κάνοντας πολλές εναλλαγές σε σύντομο διάστημα. Αρέσκονται όμως να παίζουν epic meets Us power metal, κάτι που λίγοι ίσως τολμούν τώρα πια. Το «in your face» metal απλά σε καθηλώνει, τους χειροκροτείς και φωνάζεις ρυθμικά το όνομα τους. Στους μεγαλύτερους σε ηλικίια θα θυμίσουν Manila Road, Manowar, Omen, Metal Church, με ό,τι δηλαδή μεγάλωσαν. Έχοντας πολύ καλό ήχο για opening act, μας έδειξαν ότι το metal όταν πηγάζει από την καρδιά ανθρώπων που το λατρεύουν αποδίδεται σωστά. Έτσι, δε μπορούσαν παρά να είναι αφενός το ιδανικό ξεκίνημα της βραδιάς, αφετέρου άλλο ένα συγκρότημα που μπορεί να μας κάνει περήφανους στο εξωτερικό. Ανάμεσα στα κομμάτια τους, αλλά και στο τέλος, το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου ήταν το επιστέγασμα της λαμπρής προσπάθειας που έκαναν να τον «ζεστάνουν», παρόλο που δεν ήταν και πάρα πολύς (με βία να ήταν 100 άτομα στο χώρο εκείνη την ώρα).

Πολύ λίγα λεπτά μετά οι Έλληνες Tankard ανέβηκαν στη σκηνή. Βαρύς χαρακτηρισμός, ε; Μπα, δε νομίζω και αυτό γιατί μόνο αν το ζήσεις θα καταλάβεις τι εννοώ. Η τελευταία φορά που τους είδα ζωντανά ήταν support στους Flames, εκεί στα τέλη του Οκτώβρη. Ε, από τότε σα να μην πέρασε μια μέρα. Οι Convixion είναι απο τα groups που υιοθετούν τη φράση: «γεια σας, ήρθαμε απόψε εδώ να τα «σπάσουμε», να σας διασκεδάσουμε στο έπακρο και να φύγουμε ευχαριστημένοι ότι το πετύχαμε». Κάπως έτσι πέρασε άλλη μια βραδιά, όντας εκείνοι ψηλά στη σκηνή και οι οπαδοί από κάτω. Έκεινοι να καταθέτουν την ψυχή τους επί σκηνής, θέλοντας ο κόσμος να περάσει καλά, και οι οπαδοί να αλαλάζουν με ευχαρίστηση, δεχόμενοι την πρόσκληση τους. Δυστυχώς εκείνοι δεν είχαν καλό ήχο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλα τους τα τραγούδια ακούγονταν πολύ δυνατά, δημιουργώντας κάποιες φορές μια βοή. Το set list τους τα είχε μάλλον όλα: "Crimson Sunrise", "A Matter Of Faith", "Made Of Steel", "I Come Alive" ήταν πάνω-κάτω μερικά από τα γνωστά, ακούστηκε το νέο "Black Magic Night", τα old time classics "Heavy Metal ρε μουνιά" και "Drink Metal". Οι εκπλήξεις της βραδιάς, όμως, για μένα ήταν οι διασκευές. Αφενός το "I Am Alive" των Cirith Ungol -κομμάτι που είναι εκτός των μουσικών επιλογών έκφρασης τους, παιγμένο όμως πολύ καλά, άκρως λογικό αν ξέρεις με τι ακούσματα έχουν μεγαλώσει- χαροποίησε πολλούς, αφετέρου το "Violence And Force" των Exciter -αφιερωμένο απο τον τραγουδιστή τους στους Enforcer, περιγράφοντας τους- κόντεψε να κατεδαφίσει το μαγαζί. Ο παλμός δεν περιγράφεται. Με όση δύναμη είχε μείνει στα χέρια του κόσμου τους χειροκρότησε μέχρι την επόμενη φορά...

Ήταν περίπου 11 παρά όταν ο μουσικός Βεζούβιος που ακούει στο όνομα Enforcer ανέβηκε στη σκηνή. Λίγο πριν τελειώσουν οι Convixion ο τραγουδιστής τους είπε χαρακτηριστικά ότι αυτό που θα βλέπαμε θα ήταν ένα group με το δαίμονα μέσα του. Πόσοι τον πίστεψαν; Άγνωστο. Προσωπικά τον θεώρησα κάπως υπερβολικό... Μέχρι που ξεκίνησε το "Midnight Vice", κομμάτι από τη δεύτερη δουλειά τους, "Diamonds". Η εικόνα δε μπορεί να περιγραφεί. Όλοι, με πρώτο τον τραγουδιστή, πήγαιναν πέρα-δώθε σα σβούρες. Άπο το πρώτο δευτερόλεπτο της έναρξης της εμφάνισης τους ένιωθες ένα απίστευτο, αστείρευτο κύμα ενέργειας να ξεχειλίζει από τη σκηνή και να σε συνεπαίρνει. Όλα τα μέλη ήταν επί σκηνής λες και ήταν στη μπρίζα και τους διαπερνούσε συνεχώς το ρεύμα, οπότε έπρεπε κάπου να βγάλουν όλη την ένταση. Ο δε frontman ήταν το κάτι άλλο. Ακόμα και εξορκισμό να του έκανες, δε θα γινόταν καλά, μάλλον δε θα τον έπιανε. Συνεχώς ήθελε τον κόσμο να είναι σε εγρήγορση. Τον καλούσε να τραγουδήσει μαζί του, τον παρότρυνε να κάνει ό,τι ήταν δυνατό, έτσι ώστε να περάσει καλά, ανέβαινε στα κάγκελα που είχε στηθεί η σκηνή κλπ. Πραγματικός Ταζ για όσους ασχολούνται με cartoons. Έτσι, και εξαιτίας της ταχύτητας που αποδίδονταν τα κομμάτια τους, η οποία ήταν σχεδόν σε όλα λίγο πιο γρήγορη από τις studio εκτελέσεις, το stage diving έδινε και έπαιρνε. Προς τιμήν τους, δεν ενοχλήθηκαν αλλά και δε σταμάτησαν ποτέ ούτε έναν, οπότε το κοινό και να μην τους ήξερε, γρήγορα θα οικοιοποιούταν τη μπάντα.

Από την άλλη, το ντύσιμο και το όλο attitude τους παρέπεμπε σε μπάντες που μεσουρανούσαν στα '80s, όταν ο κλασικίζοντας heavy metal ήχος ήταν στα πάνω του. Δερμάτινα παντελόνια, σκισμένα τζην, φουλάρια έδιναν μια κάπως ασυνήθιστη εικόνα για τα σημερινά δεδομένα. Εννοείται ότι έπαιξαν τραγούδια και από τους δύο δίσκους τους, με έμφαση στο δεύτερο, αλλά και τίμησαν μια απο τις αιώνιες δυνάμεις του κλασικού heavy metal, τους Judas Priest, αποδίδοντας ζωντανά το "Tyrant". Ακόμα και η επιλογή του κομματιού για μένα δηλώνει το μουσικό τους επίπεδο. Αντί να διαλέξουν ένα υπερ-χιτ, διάλεξαν ένα τραγούδι που δεν ακούγεται σχεδόν πουθενά. Η μετάφραση του ονόματος τους είναι «Όργανο ή παράγων επιβολής ή εφαρμογής». Τυχαίο δεν είναι. Σου «επιβάλλουν» να τους ακούσεις και να τους αγαπήσεις, βέβαια λόγω εξαιρετικού μουσικού υλικού. Στα «μείον» της εμφάνισης τους ο παραπάνω δυνατός από το ιδανικό ήχος, που ανά στιγμές δημιουργούσε ένα άσχημο ηχητικό αποτέλεσμα, στα πρόθυρα της βαβούρας. Φανταστείτε ότι ακόμα και πάρα πολλές φορές να έχεις ακούσει τα album τους, δεν πολυκαταλάβαινες το τραγούδι που ξεκινούσε. Τι να το κάνεις όμως; Όταν ένα συγκρότημα «σου παίρνει το κρανίο», σου αρκεί... Συναυλία αγνού heavy metal κυρίες και κύριοι, μόνο αυτό...

Οι Enforcer έκαναν κάτι παραπανώ από εμφάνιση group με μεγάλη πείρα στο χώρο. Σήκωσαν ψηλά το "Katana" τους και "Into The Night" μας χάρισαν "Diamonds", αφού αυτά που έχουν γράψει μόνο έτσι χαρακτηρίζονται, και μας πρόσταξαν να "Live For The Night". Απέδειξαν ότι οι φήμες που τους ακολουθούν είναι κάτι παραπάνω από αληθινές, το λέει και η "Mistress Of Hell". Έιναι κρίμα που δεν έπαιξαν σε πιο μεγάλο μέρος για να τους δει περισσότερος κόσμος, γιατί το αξίζουν. Ίσως την άλλη φορά βεβαίως να γίνει, γιατί δεν είναι δυνατόν να γεμίζουν συναυλιακά μέρη με τους ίδιους και τους ίδιους και να μη δίνεται μια ευκαρία σε ένα group-νιούφη που σπάει κόκαλα. Ακούστε τους άμεσα, γιατί όπως φαίνεται αποτελούν το μέλλον του heavy metal.

Το πλήρες set list τους ήταν:

Diamonds And Rust (Judas Priest) intro
Midnight Vice
Roll The Dice
On The Loose
Katana
Mistress Of Hell
Curse The Light
Diamonds
Scream Of The Savage
Walk With Me
Into The Night
Take Me To Hell
------------------------------
Black Angel
High Roller
Live For The Night
Tyrant (Judas Priest cover)
Running In Menace
Evil Attacker

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ: WHITESNAKE

Οι θρυλικοί Whitesnake ανακοίνωσαν τον τίτλο του νέου τους album και αυτός είναι "Forevermore".

To album κυκλοφορεί περί τα τέλη Μαρτίου, από την Frontiers, ενώ οι Whitesnake απεκάλυψαν και το τελικό artwork ( φώτο).

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου, το Forevermore ακολουθεί πιστά τα χνάρια του προηγούμενού τους "Good To Be Bad" και σύμφωνα με τον Coverdale "...όπως πάντα θέλουμε να περνάμε στο επόμενο επίπεδο... τα νέα κομμάτια θα ακούγονται πολύ οικεία και εντελώς αναγνωρίσιμα Whitesnake κομμάτια, ένα μείγμα bluesy, melodic power rock με δύο τρεις μπαλάντες για ισορροπία. Δεν μπορούν να υπάρξουν Whitesnake χωρίς μπαλάντες..."

Επίσης ανακοινώθηκε η προσθήκη του μπασίστα Michael Devin στο lineup. Ο Michael Devin υπήρξε μέλος των Lynch Mob. Παραμένουν, δε, οι κιθαρίστες Doug Aldrich και Reb Beach. Όλα τα πλήκτρα εκτελέστηκαν από τον Timothy Drury, ο οποίος αποχώρησε το Σεπτεμβριο προκειμένου να ακολουθήσει solo καριέρα.

METΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!! OI MANOWAR ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 16 ΧΡΟΝΙΑ!

Σύμφωνα με το επίσημο site τους οι Βασιλιάδες του metal θα δώσουν την πρώτη τους συναυλία επί αγγλικού εδάφους μετά από πάρα πολλά χρόνια στις 27 Μαρτίου του 2011 Ο2 academy στο Birmingham! Ακόμη δεν είναι γνωστό αν πρόκειται για one-off show ή αν θα ακολουθήσουν και άλλες ημερομηνίες. Το μόνο σίγουρο προς το παρόν είναι πως παιξουν το θρυλικό Battle Hymns ΟΛΟΚΛΗΡΟ!

Δείτε εδώ την φοβερή live εκτέλεση του Metal Daze στο Sao Paolo το 1998!

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ!!! ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΑ!! Το πρώτο τους DVD κυκλοφορούν οι Avantasia

Οι Avantasia, το project του ιθύνοντα νου των Edguy, Tobias Sammet, εξέδωσαν την ακόλουθη ανακοίνωση μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του τελευταίου:

«Διάφορες φήμες κυκλοφορούσαν εδώ και καιρό για ένα επικείμενο DVD των Avantasia και τώρα μπορούμε να τις επαληθεύσουμε! Το Φεβρουάριο του 2011 ένα set αποτελούμενο από διπλό DVD και διπλό cd πρόκειται να κυκλοφορήσει μέσω της Nuclear Blast Records. Το DVD θα περιλαμβάνει ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τη θρυλική παγκόσμια περιοδεία των Avantasia το 2008, όταν η μπάντα βγήκε στο δρόμο για πρώτη φορά, ώστε να γράψει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του metal. Ταξιδέψαμε σε όλο τον κόσμο με ένα γιγαντιαίο all-star σύνολο μουσικών, ώστε να μεταφέρουμε τη metal όπερα στη σκηνή και παίξαμε ζωντανά σε τρεις ηπείρους και μπροστά σε σύνολο 400.000 θεατών μέσα σε λίγες εβδομάδες. Το πρώτο DVD θα περιέχει μία συναυλία, της οποίας η διάρκεια θα αγγίζει τις δύο ώρες, καθώς και υλικό από τις headline εμφανίσεις μας στα φεστιβάλ Wacken Open Air και Masters Of Rock. Στο δεύτερο DVD θα υπάρχει μία ταινία με τίτλο "Around The World In 20 Days", που θα δώσει στους οπαδούς μας την ευκαιρία να ακολουθήσουν τους Avantasia στα παρασκήνια και να ρίξουν μια ματιά στο περιβάλλον και τις συγκινήσεις που πάνε μαζί με ένα τόσο εκτεταμένο εγχείρημα όσο αυτό. Το set των δύο DVD θα απεικονίσει τους Avantasia του 2008, όταν άρχισαν όλα».

Ο Sammet σχολίασε επιπροσθέτως: «Είμαι πολύ περήφανος για αυτό το πακέτο και το υλικό που έχει μέσα του, ακόμα και αν άργησε λίγο παραπάνω να ολοκληρωθεί. Θα δώσει στον κόσμο μια ιδέα των επιπτώσεων που δημιούργησε η πρώτη εμφάνιση των Avantasia στη σκηνή και θα καταλάβετε πώς ξεπεράστηκαν όλες μας οι προσδοκίες, καθώς και ποιες είναι οι ρίζες που οδήγησαν στη φετινή περιοδεία. Απεικονίζει μια χρονιά της ιστορίας της μπάντας, ίσως μάλιστα την πιο σημαντική από όλες, γιατί ήταν τότε που ένα studio project μετατράπηκε σε περιοδεύοντα θίασο. Υπάρχουν πολλές metal όπερες, αλλά εμείς καταφέραμε να φτιάξουμε κάτι πραγματικό, κάτι που θα μείνει. Κάτι ζωντανό...».

Οι Avantasia ξεκίνησαν την "The Metal Opera Comes To Town" παγκόσμια περιοδεία τους στις 30 Νοεμβρίου του 2010 στην πόλη Pratteln της Ελβετίας. Στο ειδικά διαμορφωμένο lineup της περιοδείας ο Sammet συνοδεύεται από αρκετούς καλεσμένους, όπως ο Kai Hansen (Gamma Ray), ο Bob Catley (Magnum), ο Jorn Lande (Masterplan), η Amanda Somerville, ο Olli Hartmann και ο Michael Kiske.